Chpater 16 - A Kiss in the Rain
Time does fly. Parang kalian lang my parents decided na kayla Kim ako titira, ngayon eto ako paalis na sa bahay nila. Although wala pa sila papa, babalik na ako sa amin, nagrereklamo na kasi ang mga pinsan ko, panay si Kim nalang daw ang kasama ko ngayong summer kaya uuwi na ako. Dun kami titira sa isang bahay ni papa dahil nirerenovate yung bahay. Masaya kasi no adults again kaso hindi ako in charge sa pera namin, si Karl kasi yung nabunot. Ok naman na si Karl yung maghawak ng pera I mean, hindi na namin kailangan magluto kasi lagi nalang kaming kakain sa labas at kung ano ano pa.
Anyway hahatid na ako ni Kim sa bahay after the wedding. Wedding day kasi nung hindi ko kakilala na naging bridesmaid ako dahil nga natalo ako ni Kim sa tennis. Anyway ginanap yung kasal sa Intramuros, San Agustin Church, tama ba ako? Basta yung isang simbahan dun sa Intramuros. Ang aga nga nung kasal kasi 7 am nandun na kami at nagstart ng 8. Then diretso reception na.
Kumain lang kami ni Kim tas umalis na din, diretso Cavite pa kami kasi, walang dalang sasakyan si Kim kasi yung driver nila yung nag drive kasi may hangover pa kanina si Kim, naginuman kasi sila kagabi. Pinagalitan ko pa nga sila ni Karl kasi alas tres na hindi pa sila tapos, nakauwi na yung iba pero sila hindi pa. They were talking about something serious that time hindi ko lang alam kung ano. Narinig ko lang na sabi ni Karl ay “Won’t you tell her?” ayun lang hindi ko man magets.
Habang nasa Coastal kami, umulan ng malakas, summer na summer pero umuulan; Summer rain. Tinignan ko si Kim at natutulog na siya, pagod din naman kasi yan, nakasandal siya sa balikat ko I don’t know pero hindi ako nagagalit kahit nakasandal siya, para bang sanay na ako sa kanya. Siguro dahil na din naging magkasama kami sa iisang bahay, wala na nga sa akin kahit topless siya ngayon eh.
Nagising si Kim nung malapit na kami, nagunat ng kunti tas tumingin sa labas “It’s raining.”
“Obvious ba?” I joked
“Haven’t played in the rain for so long.” He said at sumandal na ulit sa akin at pumikit. Hay pero ou nga noh ang tagal ko na din palang hindi naliligo sa ulan.
Muntik ng malagpasan nung driver yung sub namin, kasi dati kasi nahatid na niya ako kaso dun sa kabila, kaya I instructed the way papunta sa bahay. Nung nasa tapat na kami ginising ko na si Kim.
Nagpaalam na ako kaso pumasok pa siya, wala pang tao. Kaya pinauna na ni Kim yung driver at sabi papahatid nalang mamaya kay Karl para daw may kasama ako. Dahil maliit lang naman tong bahay na to at wala akong sariling kwarto dito, nasa living room lang kami. This house was bought dahil may balikbayan na associate dati si papa na kasama yung pamilya niya eh yung bahay naman ni papa may extra rooms kaso sympre nga pamilya sila eh wala naman pool house yung bahay kasi wala pa naman kaming swimming pool nun, kaya bumili nalang sila ng bahay para sa bisita at para daw may extrang bahay.
Anyway malakas parin yung ulan si Kim, feel at home at nakahiga sa couch. Eh ang boring boring kaya ako ay nakaisip ng paraan. “Kim ligo tayo sa ulan.” Suggest ko.
Napadilat siya ng mata at tumingin sa akin at tumayo na siya “Let’s go.” Pagaaya niya.
Tumingin naman ako sa kanya at sa akin. Kasi naman nakaformal pa kami, naka-tux pa siya at ako naman naka-cocktail tas maliligo kami agad “Palit muna tayo. May damit dito si Karl kaya palit ka muna.”
“No need. Don’t you want to try running around in the rain while you’re wearing a dress?” he smiled mischievously. I never had done that kasi pambahay ang pangligo namin sa ulan.
BINABASA MO ANG
A Little Help From Destiny
Teen FictionA story about how destiny keeps on helping two scared people to fall in love with each other but trials and misunderstandings keep them apart. (A paper airplane helped me write this story) Mary always believed that everything happens for a reason an...