Kız Tarafı

Kuzen

Öncelikle merhaba arkadaşlar, sınav haftam bitti artık yeni bölüm eklemeliyim diye düşündüüm, bu bölümde çok sevdiğim bir arkadaşıma ithaf vaar, bu arada içimden söylemek geldii pazar benim doğum günüm bunu niye söyledim bilmiyoruum en iyisi hikayeye geçeyim been :DdD

Koşa koşa eve gittim tabi o manzaradan sonra. Çok üzülmüştüm çünkü, kim olsa koyar sanırım. Sonrasında da gömdüm başımı yastığa ve ağlamaya başladım. bazen çok duygusalım ya, yerine göre bu özelliğimi hiç sevmiyorum. Kitaplarda filmlerde en ufak bir duygusal sahne olsun, benim gözlerim doluyor ağlamamak için bin bir çaba gösteriyorum, bazen çabalarım işe yaramıyor tabii orası ayrı, şu an da o bazenlerden biri. 

Duygu beni teselli etmeye çalışıyor ama duyamıyorum onu, o kadar bağırarak ağlıyorum, bağırarak biraz kibar kaçar, anırarak desem daha doğru sanki. Duygu da ''Bari ben yiyecek bir şeyler hazırlayayım senin teselli olacağın yok.''  dedi ve gitti. Vay vicdansız ya. Aslında haklı kızmayayım şimdi kıza. 

Sonra ağlaya ağlaya uyumuşum sanırım. ya o çok güzel bir duygu değil mi? Harika bir his. Ağladıktan sonra uyunan uyku kadar güzeli yok. Uyandığımda üstümde battaniye falan vardı. Kıyamam ya, Duygu üstümü örtmüş arkadaş dediğiiin. Bari teşekkür edeyim dedim. ''Duyguuuuuu, Duyguuuuuu nerdesiiiin kankaaaaa'''  Aaaa, kız ortalarda yok, üstümü örtüp satıp gitmiş mi ne, telefonuma mesaj da atmamış, filmlerdeki gibi ortalıkta bir yerde not da yok. Bari oturma odasına gideyim de televizyon seyredeyim dedim, tam kardeşimin odasının önünden geçerken baktım ki kardeşimin yatağı dağınık. Önce bir ''Tövbestağfurullah hırsız mı girdi acaba??'' desem de sonra farkettim ki orda yatan Duygu. Kız orda uyuyormuş. Ben de baya suçladım sattı gitti diye. Neyse kankanın hakkı geçmez bir şey olmaaaz.

Kızcağız uyusun diye kapısını çektim geçtim içeri. Televizyon izlemek için. Amaca bakın. Ne büyük. Biraz çizgi film izleyeyim bari dedim. Ya canım sıkıldıkça çizgi film izliyorum kızlar, siz de yapıyor musunuz böyle, yoksa ben mi anormalim?? Tam da Scooby Doo'yu bulmuşum çok mutluyum böyle, kapı çaldı. Kesin kötü bir şey ya, benim mutluluğum ne kadar sürer ki zaten, başıma gelenlerden şimdiye sizin bile bunu anlamış olmanız lazım. Her gün bir bela alıştım artık haydii Bismillah diyerek kapıyı açtım ki karşımda Burak. Ya off gene hayal görüyorum be, kesin kapıcı bu, Burak falan demeyeyim de rezil olmayayım bir de kapıcıya. ''Çöpümüz yok, bişeye de ihtiyacımız yok İsmet Abi sağol.'' dedim, rezil olmayayım bari bu sefer. ''Ne diyosun ya sen, bacağını yakmak yaramamış sana zaten manyaktın daha bi manyak olmuşsun.'' dedi karşımdaki. Laan, Hay gözünü sevdiğiiim, valla da Burak bu. Bi dakika ya Burak'ın burada ne işi var, benim evimi bilmiyor ki o? Yalnız gene rezil oldum, hem de kapıcıya rezil olmayayım derken Burak'a. ''Pardon ya kafam karıştı, hem sen ne arıyorsun burada evimi nerden buldun?'' diye giderli bi konuşma yaptım buna. Sabahki sahneden sonra kafasından kaynar su dökmediğime dua etsin salak. ''Facebooktan mesaj atmıştım sana ama sen uyuyormuşsun, bu sabah yanında olan arkadaşın cevap verdi, ona sordum adresini, kuzenim Esra adına özür dilemeye geldim, o biraz utangaç da getiremedim buraya, cidden kusuruna bakma, dalgınlığına gelmiş, çok üzüldü o da gerçekten.'' dedi. Bir dakika, sabahki kız, Esra, kuzenin mi?