Bana bakan bir çift göz...
Hergun üzerimde hissettiğim.Bir gün Gür çok hastaydı. Eve gitmek istemedi.
Öğretmen de 'biraz dinlenmelisin canım' dedi.Kabul etti.Kafasını sırasının üzerine koydu. Cama doğru baktı. Hemde uzun uzun. Ben de cam kenarında otruyrum. Bu yüzden kolayca anlayabiliyorum cama baktığını.O kadar kötü gözüküyordu ki ben bile acidim ona. Sonraki ders matematikti.Sevdiğim bir dersti.
Teneffüs zili çaldı. Herkez dışarı çıktı. Ben dışarıyı pek sevmedigim icin sınıfta Sudeyle kaldım.
Gecen derste işlediğimiz konuların tekrarını yaptım.Sude matematikten hoşlanan biri değildi. Bu yüzden beni herzamnki gibi sınıfta yalniz bırakıp tuvalete gitti.
Tuvalet onun icin çok önemli bir yer:)
Saçlarını çok seviyor.Bu yüzden her tenefus aynaya bakmak için tuvalete gider.Kimi zaman o kadar geç gelirki öğretmen zili çaldıktan sonra.
Bu yüzden az azar isitmedi değil.
Yine gitti:(Sınıfta ben ,Gür ve onun en yakin arkadaşı Halil vardı.Güre aciyodum doğrusu. Neresi agridigini bile söylemiyor kimseye. Halil sordugundaysa geçiştiriyordu.
Bi kaç dakika sonra Halil sıkılıp sınıftan gitti.Bense konu tekrarını bitirmistim.
O da ne ? O ses...Gür ağlıyordu. Çok üzgündü. Ama neden?Onu alti senedir tanıyorum.Hep güler yüzlüdur.Daha önce hic ağlamadı. Cani ne kadar yansa da.
Yanina gittim. Evet gittim.
Kafasını kaldırıp yüzüme baktı. Neden bilmiyorum ama çok tuhaf hissettim. Kalbim sanki...
Herneyse bosverdim.Sordum
–İyi değilsin, eve de gitmedin.Kimseye nerenin agridigina dair hiçbirşey soylemedin.
–Buğlem.Ben, ben çok kötüyüm,deyip ağladı.Hem de bana sarılarak.
Kulağıma fisildayip "Annem ,annem çok hasta.Ona birşey olursa ben,ben " dedi.Ardından ben
–Sakin ol.Böyle konuşma .Annene birşey olmayacak.Seni asla bırakmayacak.
–Buglem ,annem olum tehlikesi olan bir ameliyata girecek.Sağ çıkma ihtimali çok düşük. Onsuz yaşayamam.
Çok caresizdi.Sok oldum.
–Sil su gözyaşlarını Gür. Annenin seni boyle görüp ameliyata boyle gözü arkada girmesini mi istersin?
Sen güçlüsün ve annende eminim en az senin kadar güçlüdür. Simdi toparlan,deyip sirama doğru gittim.Arkamda bir ses
"Buglem,sen çok iyi bir kizsin.Sana suana kadar yaptıklarım için çok özür dilerim. Beni affetmen icin hicbir sebep yok ortada.Ama bundan sonra beni en yakin arkadaşın bil."
Gözlerimi iri iri açtım. Sok üstüne sok yaşadığım bir tenefustu. Ya buda yalansa, oyunsa diye dusunemdim değil.Ama ağlaması.:(