City Girl-6
by Ms Sapphire
PUMASOK siya sa kaniyang kuwarto at dahan-dahang lumapit sa bedpost para mapagmasdang maigi ang lalaking nakahiga sa kaniyang kama. Clark thought of her when he needed someone and that made her feel special. She was so surprised last night when she opened the door. May isang pasyente pala na nagdemanda ang anak kay Clark dahil na heart attack raw ang tatay nito matapos bunutan ni Clark ng ngipin. Kaya suspended muna ang license ni Clark hanggang sa mapatunayan na walang kinalaman ang extraction na ginawa nito sa atake sa puso ni Mr. Nguyen. She felt so bad for him because she knows how Clark value his job. He was so helpless last night at kahit hindi sabihin ni Clark sa kaniya ay alam niyang masyado itong worried na baka ma suspend na ang license nito for good.
DAHAN-DAHAN niya iminulat ang kaniyang mga mata ng maramdaman niyang may nakatingin sa kaniya. And he was right, he saw a very beautiful lady standing right on the foot of the bed. She was wearing an oversize t-shirt at ang mahaba at medyo alun-along buhok ay nakalugay. Ngumiti ito sa kaniya at aaktong lalapit sa kama pero napa ‘aray’ ito bigla.
“What happened?” tanong niya rito.
“Funny bones.” Wika nito habang inihimas ang siko. “I accidentally hit the pole with my elbow, ouch.” He lazily extend one arm asking her to come over to him.
NAPANGITI si Sommer sa paanyaya ni Clark kahit na nasasaktan pa rin ang kaniyang siko. She kneeled on the bed and start walking towards him.
“I don’t know why they call it ‘funny bones’? There’s nothing funny about it. It hurts!” huminto siya sa harap nito habang naka luhod. Kinuha ng lalaki ang kaniyang siko at hinalikan ito. Parang isang sinulog na nagsasayaw ang kaniyang puso. Kinikilig siya kaya hindi niya naiwasang ipakita dito ang tuwang nararamdaman niya. Ng matapos ito sa ginagawa ay tumingin ito ng tuwid sa kaniya while still laying on the bed.
“You know why they call it ‘funny bones?” tanong nito sa kaniya. Umiling siya na parang isang estudyanteng interesadong nakikinig sa kaniyang guro. She’s always willing to learn new things, kaya siguro matalino siya.
Hinawakan uli’t nito ang kaniyang braso at dinama ang buto sa ilalim ng kaniyang balat.
“This one is called Humerus bone… you know ‘humor’. So, that’s how they got that name.” tumawa siya sa nalaman.
“Ahh kaya pala. Hey, I got a question. You know what you call the skin covering on your elbow? It’s called ‘weenus’”humalakhak siya. “It sound so bad like a ‘weenie’.” Tumawa uli’t siya. Napatawa na rin si Clark sa kalokohan niya.
“Come here.” Anyaya sa kaniya ni Clark. She went underneathe the comforter and snuggle with him. She gave him a smack on his neck and just nuzzle her nose and sniff his scent. She felt so cozy with Clark’s warm body and hers.
“I miss this.” Kapagkuwan ay sabi niya dito.
“Ako din.”
Lumayo siya dito konti para tingnan ang mukha ng lalaki. “You do?” hindi siya makapaniwala sa sinabi nito.
Tumango lang si Clark.
“I’m sorry for what I had said. I had a very complicated past kaya ako nag-aalangang pumasok uli sa isang relasyon. Natatakot akong baka mawala ang babaeng mamahalin ko, gaya ng dati. Sana maintindihan mo ako.”
Ngumiti siya at hinalikan ang lalaki sa labi nito. “We all have skeleton’s in our closets. Hindi na kita uusisain kung ano man iyon. Kung handa ka ng sabihin sa akin ay willing akong makinig.” Gumanti siya ng yakap ng yakapin siya ng mahigpit ni Clark. Ang saya-sya niya ng mga oras na iyon.
