YARAMAZ MELEK

Bölüm 12

Angel, yatağında bir sağa bir sola dönüp duruyordu. Gözleri acıyordu aynı kalbi gibi. Ama uyuyamıyordu bir türlü. İçerisindeki hisle yok olmak istiyordu. Anlamıştı ki bu bir ay sürede hiçbir şey istediği gibi olmayacaktı. Taeyeon'a çok iyi davranan Baekhyun kendisine nasıl da acımasız sözler sarf etmişti. O andan itibaren herkesle ne olursa olsun saygı çerçevesinde konuşmuştu. Baekhyun, Ra On'a Ra On demesini tembih etsede yine de Ra On Hanım demişti Angel. Daha önce çektiği bu özlemin bin katını, Baekhyun yanındayken çekiyordu ve bu adil değildi. Onun yanındayken ona dokunamıyor, ona Baekhyunnieee diyemiyordu. 

Daha fazla kıpırdanmanın işe yaramayacağını düşündü ve gecenin karanlığında biraz hava almak istedi.  Baekhyun'un kendisi için döşediği binbir çeşit kıyafetlerden, bir hırka geçirdi ince kollarına ve sessizce alt kata indi. 

O sırada hemen merdivenlerin son basamağında oturan bedenden ağlama seslerini işitti. Hemen yanına gitti sevdiği adamın.

''Baekhyun bey?'' 

Baekhyun, dizlerine gömdüğü başını kaldırdı ve kızaran gözlerini duru güzellikle buluşturdu.

''Oh? Angel?'' dedi elleriyle yaşlı yüzünü silerken. 

Angel, daha fazla dayanamadı ve sevdiği adamın yanındaki basamağa oturdu. 

''İyi misiniz?'' diye sordu kendi ellerini izleyerek.

Baekhyun histerik bir şekilde hıçkırmaya başladı. İyi değildi işte. Tek başına kalmıştı. Yalan söylediğini bildiği kızına nasıl davranacağını bile bilmiyordu. Tek başına idare edemezdi.

''Hayır. İyi değilim.''

Baekhyun'un sözlerinden sonra Angel daha fazla dayanamadı ve kendi göz yaşlarını saldı yavaş yavaş. Baekhyun, yanındaki sessiz bedene çevirdi yüzünü ve onunda ağladığını görünce birden ona daha fazla yakın hissetti.

''Taeyeon Hanımı mı özlüyorsunuz?'' 

Angel hiç bu kadar çaresiz hissetmemişti.

Baekhyun narin işaret parmağını şakağına bastırdı ve Angel'ın gözlerinin içine bakarak konuşmaya başladı.

''Taeyeon benim buramda...Çok acı veriyor. Ama--ama ''

Bu sefer narin ellerini yumruk yaparak kalbine bastırdı Baekhyun.

''...ama burada başka bir şey var...Yıllardır geçmiyor. Bu-- bu daha çok acı veriyor...''

Angel, sevdiğine sımsıkı sarıldı. Kendisini hatırlatmak zorundaydı. Kendisi için olmasa bile bunu Baekhyun için yapmak zorundaydı. Yoksa Baekhyun sonsuza kadar bu acıyla yaşayacaktı. Öldükten sonra kavuşmalarına bile imkan yoktu. Angel, çok kısa bir süre sonra hiç var olmamış olacaktı.

Ondan ayrıldı ve kendi yüzünü sildi.

''Sende mi birilerinin acısını yaşıyorsun?'' diye sordu Baekhyun.

Angel başını salladı hafifçe.

''Unutmayı denemedin mi?''

Angel onu defalarca öpmek istedi. Sen izin vermedin şapşal demek istedi. Hafifçe tebessüm etti.

''Denedim...Ama yeni atmaya başlayan kalbim izin vermedi. Onun kalbide beni unutmasına izin vermedi.''

''Yaşıyor mu yani?''

Angel, acıyla gülümsedi derin bir iç geçirdi.

''Yaşıyor. Hatta çok yakınımda. Tıpkı yıldızlar gibi. Çok yakın ama çok uzak.''