YARAMAZ MELEK

Bölüm 7

Bir hafta geçmişti aradan. Baekhyun, bu melek denilen kıza iyiden iyiye bağlanmıştı. Ona aşık olduğunu hissediyordu. Meleğin yaramaz halleri Baekhyun'u eskisi kadar sinir etmiyordu.

Okulda herkes Baekhyun ve Taeyeon meselesini konuşuyordu. Baekhyun, uygun bir zamanda Taeyeon'dan bu konu hakkında özür dilemişti. Ama Taeyeon için sorun yoktu. O zaten Baekhyun'u seviyordu.

Okul halkı Angel'ı ise sürekli sıkıştırıyordu. Baekhyun'un kuzeni sandıkları güzel kız sürekli sessiz kalıyordu. Baekhyun sürekli onun peşinde olan jun-myeon'a sinir olsa da onu koruduğu için minnettardı.

"Baekhyunniie! Beni yakala!"

Okul çıkışı Angel, sokak ortasında güle zıplaya koşuyordu.

Baekhyun, güzel kızın isteğini reddedemedi ve birden onun peşinden koşmaya başladı.

Her sabah geçtikleri parkın içinde koşarken, Angel yorulmuş ve bir ağaca tutunarak nefesini düzene sokmuştu. Son bir hakkı kaldığı için gelen hisleri onu çok zorlasa da alışmaya başlamıştı.

Angel, ağaca sırtını yasladı ve kendisine koşan Baekhyun'u izledi. Baekhyun gülerek ve nefes nefese ona yaklaştı ve elini, onun yaslandığı ağaca koyup, nefesini düzene soktu.

"Ne hızlıymışsın." dedi kızın gözlerine bakarak.

Angel'ın bal rengi gözleri, Baekhyun'un kalbini yerle bir etti. Kızı öpmek istedi. Ama jun-myeon un son bir hakkın kaldı dediğini hatırladı.

"Sanırım..." dedi kızın gözlerinde kaybolurken.

"Sanırım sana aşık oluyorum."

Angel, duyduğu aşk itirafıyla gerildi ve hemen ağaçtan ayrılarak, Baekhyun'a baktı. Eğer kendisine aşık olursa ne olurdu? Bunu Angel'da bilmiyordu. Sonsuza kadar yok mu olurdu? Ya da bir kalbi mi olurdu? Ya da Baekhyun'un dileğini gerçekleştirdiği için tekrar evine gidebilir miydi?

"Ben..." dedi Angel düşünerek.
"Bilmiyorum. Bir kalbim yok. Anlamıyorum aşktan."

Baekhyun birden kıza dokunup, onun bir kalbinin olmasını sağlamayı istedi. Ama yapamadı. Kızın nasıl acı çektiğini biliyordu. Tekrar bunu ona yaşatamazdı.

"Sana pamuk şekeri alayım mı?" diye sordu kızı daha fazla korkutmamak için.

Angel, küçük bir çocuk gibi ellerini çırptı ve seke seke pamuk şekerci amcanın yanına gitti.

*****

Eve geldiklerinde Baekhyun homurdandı.

"Bir meleğin ayakları nasıl olur da kokar?"

Angel, ona dil çıkardı.

"İnsan gibi yaşıyorum. Senin yüzünden!"

Koşarak annenin yanına gitti ve ardından, gülen Baekhyun'u fark etmedi.

****
Angel, akşam yemeğinde derin düşüncelere dalmıştı.

Sonsuza kadar yok mu olacaktı? Ya da bir kalbi mi olacaktı? Ya da Baekhyun'un dileğini gerçekleştirdiği için tekrar evine gidebilecek miydi?

"Angel?" diye sordu şefkatli ses.

Angel, bayan Byun'a baktı.

"İyi misin kızım?"

"Aşk nasıl bir şey anne?"

Bayan Byun beklemediği soruyla kaşlarını çattı. Baekhyun ise sadece yutkundu.

"Aah!" dedi bayan Byun.
"Aşkı anlatamam ki. Yaşanılarak öğrenilen bir şey."

Angel, anneyi gülümseyerek onayladı. Üstelemeyecekti.

Baekhyun o anda aklına kazıdı. Angel'a aşkı tattıracaktı. Bir süre acı çekecekti ama sonra hep onunla kalabilirdi. Bencilceydi belki. Ama Baekhyun annesi gidince, birde Angel'ı kaybetmek istemiyordu. Yapacaktı. Bu gece, Angel'ın bir kalbi olacaktı.

****
Baekhyun, annesi uyuduğunda sessizce alt kata indi ve tek başına oturan Angel'a yaklaştı. Angel ne yapacak diye merakla yakışıklıyı süzdü.

"Baekhyun?" diye sordu yanına oturan gence bakarak.

Baekhyun, yutkundu ve yutkundu.

"Angel..." dedi.

"Seni seviyorum."

Der demez, Angel ne olduğunu anlamadan, kızın kiraz gibi kırmızı olan dolgun dudaklarına yapıştı. Öptü ve öptü. Gözleri kendi kendine kapanmıştı. Angel kendisine karşılık veremiyordu bile. Biliyordu ki son hakkı da bitmişti. Bu yüzden sadece bekledi. Hoşuna gitmişti ve Baekhyun'un bitirmesini bekledi. Bitince, kendisine ne olacağını görecekti.

Baekhyun, yavaşça geriye çekildiğinde, Angel'ın gözleri renk değiştirdi. Bal renginden, siyaha dönen göz rengi, Baekhyun'u korkutmuştu.

Angel, birden kanepeye düştü. Yumruk yaptığı elleriyle ağzını kapattı. Canı şimdiye kadar acıyanlardan çok daha fazla acıyordu. Sanki ondaki ruhu söküp, yeni bir ruh veriyorlar gibiydi.

Baekhyun ağlamaya başladı sessizce. Ona bunu yaptığına inanamıyordu.

Angel, yavaşça gözlerini kapadı.

*****

Baekhyun sabaha kadar ağlayarak, Angel'ın başını beklemişti. Angel gözlerini açtı yavaşça. Karşısında yine ağlayan Baekhyun'u gördü. Yeni yeni atan kalbi, onu görünce birden hızlandı. Angel, atan kalbi hissedebiliyordu.

Acıyla gülümsedi ve gözlerinden akan yaşlara rağmen, Baekhyun'un ellerini tutarak göğsüne koydu.

"Baekhyunniie." dedi yorgun ses tonuyla. "Bir kalbim var."

Baekhyun göz yaşları arasından gülümsedi.

"Artık bir kalbin var Angel."