A Great Escape

AGE: Chapter 14

Palagi na lang ba? Kung kelan gusto ko ng sanayin yung sarili ko na wala siya. Kung kelan nag momove on na ako. Kung kelan malapit na mag finals! Kailangan ko mag focus! Focus!

Sabi nga ni Anthony. "Focus Trisha. Just think about your exams and your future. Stop thinking about your stupid boyfriend."

"Ex." I faced him. "Ex boyfriend, Anthony. He's my ex boyfriend."

Kaya nakaka inis eh. Wrong timing! Laging wrong timing!

Lahat ng paglimot ko sakanya. Lahat ng ginawa kong paraan para alisin muna syang pansamantala sa isipan ko. Eto na. Nagparamdam nanaman ang mokong.

"Bakit? Gabi na. Kailangan ko na matulog." Pagsusungit ko.

Please please suyuin mo ako.

No! No no way Trisha. Stop it! Wag kang lalandi.

Sinampal ko sarili ko para hindi ko yun isipin. I have to wake my myself that happy endings are only meant for children's imagination. Kailangan lang nila yun para lumaki silang maging mapagmahal. Pero may mga bata talaga na na-iimpluwensyahan ng mga villains. Stupid villains. Sino naman kaya ang kontrabida sa buhay ko? Sa lovestory namin ni Justine. Bwisit.

"I just want to hear your voice. And wish you luck for your upcoming exams." He said in a lovely voice.

He really is my angel. I love my angel.

"Uh. Thanks?" Yun lang nasabi ko.

Pakipot Trisha. Wag papaapekto sa kanya.

"By the way, do you have a boyfriend? I mean new boyfriend. After you know. After m.."

I cut him off.

"None. Wala akong syota. Wala sa listahan kong palitan ka ngayon. Busy ako sa school. Wala akong time para dun. Para sakanila." Sagot ko.

Silence.

I know that he's smiling.

Good.

Alam mo dapat na ikaw parin at mahal parin kita.

"Just wait for me okay? I'll get you back. I just have to fix some things and we'll be happy again. No more break ups. No more heartbreak. Just you and me. Always."

Sana nga. Please. Kung ano man yan sana maayos mo na. AS SOON AS POSSIBLE.

Heto nanaman ako. Nagpapa uto kay Justine. Wala eh. Mahal ko. Mahal na mahal ko. At kung ano man yung problema niya ngayon, alam ko maaayos niya din. Alam ko na mahal niya din ako. At hihintayin ko siya. As long as it takes. I will wait like a stupid dog waiting for his master to come back.

After that short yet another memorable conversation with Justine, hindi ko na namalayan na nakatulog na lang ulit ako. Ayoko na mag isip ng kung ano ano. I want to end my day right. Kahit minsan lang. Yung walang asungot na hanggang sa pagtulog mo hinahabol at nakikipag sigawan ka.

Yes. I want to start and end my day with Justine. And I'm looking forward to that. He's my happy pill. My fairytale. Because since the day that I met him, I knew my happy ending is with him. I really love him.

--

"What?!" Sigaw ko kay Kuya sa hallway. "What the hell? Ano ba ang problema niya? Ganun na ba siya kapikon kahapon? Ang oa niya! Hindi siya babae para mag react ng ganun!" Umagang umaga kumukulo dugo ko.

"Trish kalma. Nakakahiya ka." Awat sakin ni Rica. "Wag mo naman ganyanin si Sir! Prof parin natin yan!"

Wala akong pakealam kung professor or pinsan ko siya. Bakit ba kasi ang daming epal sa mundo?! Bakit ba pinapainit nila lagi ulo ko?! Bwisit na bwisit na ako dyan sa bwisit na Anthony na yan!