A Great Escape

AGE: Chapter 17

Slapped by who? What the hell? Ano ba pinag sasasabi niya?

Confused and at the same time curious, I followed him. Damn! Mukha akong aso dito na sunod ng sunod.

"What are you doing?" He stopped.

"Akala ko kakain tayo? Ano talkshit ka na din ngayon?"

"Where to?"

Tanong tanong ka pa alam mo naman kung saan pupunta. Minsan napapa isip ako kung talagang matalino si Anthony or cheater lang siya. Magaling lang siguro siya magmorize or what kaya laging first. Parang tanga kasi eh. Kung ano pa yung obvious yun pa yung tinatanong. Ewan ko ba kung ano na nangyayari sa mundo ngayon.

Feeling ko talaga hindi ako gutom pero iba yung pahiwatig ng tiyan ko. Kumukulo.

I sat in the corner waiting for Anthony. Libre niya daw. Akala ko ba mahirap siya? Bakit may gana pa siyang manlibre? Ang weird niya.

Ouch masakit talaga. Kailangan ko na pakainin yung anaconda sa tiyan ko. Napatingin ako sa kaliwa ko. Shit. Ang sarap naman ng kinakain nila. Natatakam na ako. Pag ako hindi nakapag pigil kukunin ko sakanila yung pagkain nila.

No! Hindi pwede.

"Can't you wait a little longer?" He said habang binababa isa isa yung mga inorder niya. "Are you really that matakaw?"

I laughed. I really laughed loud as in malakas!

'Matakaw'

Nag taglish siya! At hindi ko mapigilan na hindi tumawa ng malakas. Sasabog na yata puso ko dahil sakanya.

"What? Now you're laughing at me."

"Kasi patawa ka." Tumatawa parin ako. "Nag taglish ka kaya."

He raised his eyebrows. "So? Everyone does that."

Bitch.

"Ang kj mo bwisit."

Ouch masakit ulit. Naiiyak ako.

No. No no no. Wag dito.

"What's wrong?" Tanong ni Anthony na mukhang nag aalala. Yes something's wrong.

Hindi ko na siya kinausap at tumakbo na ako palayo. Shit nakakahiya. Yung feeling na wala kang hiya sa katawan mo. Yung feeling na akala mo bahay mo ito. At yung feeling mo kaya mo ng tiisin yung tiyan mo!

Pero hindi. My fucking stomach betrayed me again. For the nth time napapahiya na ako. Am I cursed or something?

"I need to go home." Sabi ko habang hawak tiyan ko.

"Why? What the hell happened to you now?"

"Nakakahiya kaya hatid mo na ako sa labas. Magtataxi na ako."

Pero ang kulit niya eh. He keeps on insisting na ihahatid ako.

"Fine. Pero hanggang gate lang. Baka kung ano isipin ni mama eh." Sabi ko na lang.

Sobrang sakit na kasi. Parang dadatnan na ako.

"Text me if you need anything." He started to walk away but stopped and turned to me.

"Never ever hesitate to ask anything from me. Okay?"

I nodded. And that was it.

---

"So are you ready for tomorrow?" He asked.

Nagliligpit na kami ng mga ginamit namin para sa project.

"I'm nervous! What if hindi matuwa si Ma'am Cast? Favorite ko pa naman siya."

"I'm your partner remember? I have never disappointed a professor in my entire life." Pagyayabang niya.