It Was happenstance [Larry Stylinson]

😭😭😭

اصلا نمی خوام...😩😩😩

با یه دوست عزیزی چند وقت پیش مشورت کردم، بهم گفت برای داستانت شرط ووت بذار وگرنه بی ارزش میشه...

به حرفش گوش نکردم چون فقط و فقط این برام مهم بود که ریدر های داستان نظرشون رو بهم بگن، می خواستم بدونم چطور می نویسم

چند بار هم گفته بودم، حتی اگه تو کامنتا اشکالات داستان رو بگین، من بیشتر خوشحال میشم تا اینکه هیچی نگین

به عنوان یه نویسنده، اصلا ووت های داستان برام مهم نیست چون مطمئنم توی اولین داستانم خیلی اشکال وجود داره که باعث میشه لایق ووت کردن نباشه

به خصوص اینکه من از هیچ کس هم کمک نمی گیرم، خیلی از نویسنده ها از دوستاشون هم کمک می گیرن تا بهتر بنویسن، تا ایده های قشنگ تری داشته باشن اما من نه...

مادرم نویسنده ست، اما هرگز برای نوشتن یه کلمه هم ازش کمک نخواستم چون اکانتم به اسم خودمه و اگر بدونه دارم تو واتپد داستان می نویسم برام ‌دردسر میشه...

چیزی نمیگه ها... ولی قطعا شما هم دوست ندارید که مادر یا پدرتون بدونه که لری شیپرین😟

این همه حرف زدم تا اینو بگم👇

من هنوزم سر حرفم هستم، شرط ووت نمیذارم اما توقع دارم نظرتون رو بگین... نمیگم برای هر پاراگراف نظر بدین، نه... فقط وقتی که داستانو کامل خوندین، حتی یه اموجی هم بذارین که نشون بده خوشتون اومده یا نه برای من کافیه

دیروز می خواستم دو تا پارت دیگه تا شب بذارم، اما هر چی زل زدم به صفحهٔ گوشی هیچی به هیچی، بچه های بدی بودین برای همینم اپ نکردم😞 خودمم خیلی دلم می خواست بذارم ولی چرا دروغ بگم، دلم شکست😢 پارت بعد پارتیه که خیلی خیلی دوستش دارم... اگه بازم دلمو بشکونین دیگه بهتون قول نمیدم که شرط ووت نذارم😥

خلاصه خیلی از دستتون ناراحتم😔😖😫🙍