Bugün yine Harry'e ulaşamadığım bir gündü. Artık istemsizce alışmaya başlamıştım.
İşte bu; acı vericiydi.
Kendi evimizden uzaklaşma isteğim baskındı ve kendimi evden dışarı atıp, amcamın evine doğru yürürken bulmuştum. Kısa bir yürüyüşün ardından eve vardığım da her zaman benim için bıraktığı anahtar ile eve girmiştim.
Sanırım en büyük avantajım amcamın bekar oluşuydu. İstediğim gibi girip, çıkıyor olmak güzeldi. "Amca?" diyerekten seslendiğim de "Atlantis, odadayım!" diyerekten beni yanıtlamıştı. Ayakkabılarımı kenara koyup odaya gittiğimde her zaman karşılaştığım bir manzara karşımdaydı. Bilgisayar başında oturmuş, sigarasını içiyordu. Genelde şirketi babam gibi evden yönetiyordu. "Hoş geldin, kap bir sandalye ya da yatağa yayıl Atlanis." dediğinde ben de sandalyemi kapıp oturmuştum amcamın yanına. Ne kadar sigaradan nefret etsem de amcamla konuşmaya ihtiyacım olduğundan sigara içmesine bir şey diyemedim. "Yeni araba mı alacaksın amca?" diyerekten bilgisayar ekranında gözüken araba sitesini işaret ettim. Bakışlarını bana çevirip gülümsediğinde "Atlantis, yıllar geçti hâlâ alışamadın, biliyorsun almasam bile araba incelemeyi seviyorum." demişti. Her zaman tekrarladığı için kendimden utanmıştım. Cidden nasıl aklımdan çıkıyordu?
Amcam ile sohbet ederken Harry tarafından gelen mesaj beni heyecanlandırmaya yetmişti. Ama bu kadar soğuk bir sohbeti başlatıcağını bilseydim telefona bakmazdım bile.
Yeni yayımladığım Differences hikayeme bakmayı unutmayın! Profilimde bulunuyor🌺🌺🎉😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
