Not; Bu bölümü yazmak için onunla son konuşmalarımızı okuyup işkence ettim kendime🤦🏻♀️
**
Ağlamaktan şişen gözlerim ile yatağıma çöktüm. Sarsılmıştım. Yanımdaki peçete rulosu benim en yakın arkadaşım olmuştu yaklaşık yarım saat içinde. Kalbim acıyor, çığlık atma isteğim artıyordu.
Beni terk etmişti, durduk yere.
Anlamıyordum, niye? Niye bunu yapmıştı hiçbir şey yokken?
Oysa ki mesaj attığında heyecanlanmıştım, çok normalmiş gibi "Seninle konuşmam lazım." yazmıştı, ben de merakla yazmasını beklemiştim. Mutlu olduğunu dile getirip, benden ayrılmak istediğini yazmıştı. Kalbim işte o an param parça olmuştu. "Hayallerim var, biliyorsun..." diye başlamıştı o acı sözlere. Sonra da buralardan gidebileceğinden bahsetmişti.
Sustum, göz yaşlarım akarken okudum yazdıklarını. Kalbim ne kadar parçalansa da sessiz kaldım. Onun için. Ne diyebilirdim ki? Hayallerine engel olamazdım, yıllardır müzik ile uğraştığını ben biliyordum.
Ve gecenin kalbimi söküp atmak isteği oluşturan o son sözler; "Ağlamayı bırakman gerekiyor. Gülümse her zaman." dı.
Evet şu an ilk kez ağlamıyorum ama yine boğazıma bir yumru oturdu. Bu bir son değildi öncelikle bunu belirteyim. Tahminen 20. Bölüme doğru final olacak. Yorumlarda "Uzun yaz" diyorsunuz ama bu kolay değil. Yaşanmış acıları detaylıca anlatmak, çok zor lütfen beni anlayın.🙏🏻 İlginiz, sevginiz, yorumlarınız ve oylarınız için çok teşekkür ederim! Sizleri seviyorum!😍💕🌺
Not; Instagram üzerinden de bana ulaşmak isterseniz wattpad ile aynı kullanıcı adım ve istek atacaksanız kullanıcı adınızı yazın ya da mesaj olarak atın lütfen ki onaylayım💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
