Alleen maar Joli...

H15

POV LINK

Ik word wakker van een harde piep en kijk op naar Jeremy. Zijn borstkas beweegt niet op en neer, dus kijk ik snel naar de machine. De harde eentonige piep komt van de hartslag-monitor. Ik raak in paniek en begin om hulp te schreeuwen. "HELP! HEELLPP!! KAN IEMAND HELPEN?! ALSJEBLIEFT, IEMAND?!" en terwijl ik dat schreeuw, duw ik tegen Jeremy zijn borstkas. Ik stop met schreeuwen en begin steeds harder te duwen. Mijn adem wordt zwaar en ik zeg tegen Jeremy, "Jer, please blijf bij me.. Ik kan niet zonder je, je bent mijn rots in de branding.. Jer, ik wil dat je blijft! Ik zou niet weten wat ik zonder je moet! Alsjeblieft Jer, blijf hier..". Na een paar tellen komt de
dokter van Jeremy de kamer binnen, samen met vier zusters. Ik pak Jer zijn pols vast, maar voel geen hartslag. De zusters proberen mij de kamer uit te duwen, maar ik stribbel tegen. "NEE! IK WIL BIJ JER BLIJVEN!" roep ik naar de zusters en ik loop terug naar het bed waar Jeremy in ligt. De dokter mompelt iets tegen de zusters, wat ik niet kan verstaan. Daarna loopt derreeen van de zusters de kamer uit en pakt de dokter een apparaat waarmee je mensen onder stroom zet. Meer kan ik niet zien, want er komt een mannelijke verpleger de kamer in lopen die voor mij gaat staan. "Meneer, wilt u nu de kamer verlaten? Amders ben ik genoodzaakt u op een niet-vriendelijke manier te verwijderen van deze kamer." zegt de verpleger tegen mij met een harde stem. Ik kijk hem even aan, duw hem dan aan de kant en pak Jeremy zijn hand vast. Dan voel ik dat ik van achteren wordt opgetilt en voordat ik er erg in heb, hang ik op de verpleger zijn schouder. Ik kijk naar Jeremy en zie dat hij steeds verder van mij weg raakt. "Nee please! Ik wil bij Jer blijven, ik houd van hem! Please laat me los, ik wil naar hem toe.." zeg ik tegen de verpleger en ik bonk met mijn vuisten op zijn rug. Wanneer ik door de deuropening heen ben getilt, zet de verpleger mij op de grond en doet hij de deur van de kamer achter zich dicht. Ik sla met mijn vuisten op de deur en begin te huilen. Het beeld van Jeremy met opengesneden polsen in het bad in zijn badkamer, komt voor mijn ogen. Ik schrik van het beeld en duw mezelf weg van de deur. Dat afschuwelijke beeld zal voor altijd op mijn netvlies gedrukt staan. Jeremy zo levenloos zien, deed mij teveel pijn in mijn hart. Ik, Michael oftewel Link, ben verliefd op mijn beste vriend Jeremy Frieser. Het liefst schreeuw ik het de hele wereld over, maar op dit moment maak ik mij zorgen om maar 1 ding. En dat is dat mijn beste vriend blijft leven. Zonder hem ben ik als een zon die niet straalt. Zonder Jeremy ben ik de taart zonder slagroom. Zonder mijn beste vriend ben ik niks.

"Blijf positief, Link!" zeg ik hardop tegen mezelf. Jer streelt straks langs je wang en geeft je een kus op de lippen. Het gevoel van zijn lippen op die van jou, denk daar maar aan. Ik glimlach door mijn tranen heen en ga met mijn vingertoppen over mijn lippen heen.

Dan gaat de deur van Jeremy zijn kamer open en kijk ik op naar de dokter. Hij geeft me een troostende glimlach en zegt dan "Helaas moet ik u mededelen dat de heer Jeremy Frieser overleden is. We hebben-". De dokter praat door, maar meer hoor ik niet.

Jeremy Frieser, mijn beste vriend en de jongen waar ik verliefd op ben... is er niet meer.

~~~
Hi mensen die dit boek nog willen af lezen. Ik zal om de week een hoofdstuk uploaden, tot ik het gevoel heb dat het klaar is.

Dus de ene week upload ik een hoofdstuk 'Alleen Maar Joli...' en de andere week upload ik een hoofdstuk van 'Just Friends' (een Ronscall fanfictie)