DEATH SCHOOL

14

CHAPTER 14

Third Person Pov ( Author )

Masayang naka tingin sa screen ang isang lalaki.

Nasisiyahan sa nakikita niya. Natutuwa sa mga naririnig niya.

"Umaayun lahat sa plano. "

Mahinang sabi niya. At tumawa ng malakas

Sa gilid niya ay may isang matang naka silip.

Natatakot at nalulungkot.

Natatakot sya sa possibli pang gawin ng lalaking yun.

Nalulungkot sa kinahihinatnan ng plano ng lalalaki.

Napaka dami ng Namatay. Napakadami ng Nadadamay.

Hanggang Kailan Niya pang lalaruan ang mga Taong Ito.

______

BIANCA RAQUEL POV

Napa tingin ako sa langit na kulay asul 

Iniisip ko na Kahit sino mang lumagay sa kalagayan kong to.

Ay mahihirapan din. Baka ang iba ay patay na.

Baka ang iba ay Nabaliw na.

Nung una aaminin ko.

Natatakot at nandidiri ako. Banggay at dugo ang lagi mong nakikita.

Hiyawan at tili ang maririnig mo.

Bakit ba itinayo ang School na to?

Puro pag papahirap at pag durusa ang nasa loob nito.

Anong dahilan? Rason kung bat Nabuo ang death school.

Yan ang gumugulo sa isip ko.

Yung batang babae na yun?

Anong Meron sa kanya. at kung sino ngaba ang DEATH KING.

Napaka daming tanong. Pero wala akong mahanap nasagot.

"Hey"

Napa lingon ako kay Lorraine. Umupo siya sa tabi ko at Tumingin sa langit

"Panganay ako sa aming pitong mag kakapatid. Nilayasan kame ng magaling kong papa. At sumama sa Ibang lalaki ang malandi kong Ina. "

Napa lingon ako sa kanya. Tumulo ang luha niya sa mata

"Bat mo to sinasabi saakin. "

Takang sabi ko sa kanya. Ngumiti siya at Tumingin sa langit ulit.

"Kinailangan kong Mag banat ng buto. Para sa kanila. Naging Escort girl ako. Kung kani kaninong lalaki ako sumama. Minsan naiisip ko na Layasan sila pero Hindi ko kaya. Kinailangan kong maging malakas. Kelangan kong maging matapang. Ng mabasa ko ang Death Invitation na Ibinigay sa Pangalawa kong Kapatid ay halos gumuho ang Mundo ko. Humingi ako ng pabor sa Death king na ako na lang ang pumasok dito. Pinalitan ng Pangalan ko sa Invitation "

Pumikit siya Huminga siya ng Malalim at Tumingin saakin.

"Kagaya mo naging mahina din ako. Pero inisip ko na Kinailangan kong maging Malakas para sa sarili ko. Kelangan kong Ipagtanggol ang sarili ko. Naaalala ko sayo ang Pangatlo kong kapatid. Mahina at Matatakutin. "

Sabi niya pinunasan niya ang Luha niya sa mata at hinawakan ang Kamay ko.

"Kelangan mong Maging Malakas. Pakiramdam ko ikaw lang ang makakatulong saamin para makalabas dito. "

Sabi niya at Niyakap ako. Biglang Tumulo ang Luha ko sa mata.

Napaka bigat na responsibilidad ang ibinigay niya saakin.

Paano kung di ko sila mailabas dito. Paano kung dito na kame bawian ng buhay.
Paano kung dito na kame Habang Buhay.