De Huffelpuf Jongen

11 Ons Geheimpje

Winter wordt wakker met vage schimmen als zicht. Hij heeft vocht in zijn ogen. Het leek wel alsof hij gehuild had. Winter gaat recht zitten. Hij rekt zich uit en staat recht. Hij kijkt om zich heen en er is niemand te bevinden in zijn kamer. "Raar..." denkt Winter bij zichzelf. Plots herinnert hij zich weer de nacht van de fuif en de kus met.... ACHILLES! Hoe kon hij hem nu vergeten zijn? Winter merkt dat hij er niet is. Hij ligt niet in zijn bed. Hij zit niet in de zitzak waar Winter in zat gisternacht. Hij kijkt naar zijn wekker en ziet dat het al kwart na negen in de ochtend is. Hij heeft zich overslapen. Hij besluit om de eerste lessen over te slaan en hij stapt naar zijn kist voor zijn bed. Hij ziet er een klein briefje op liggen. Het lijkt gescheurd van een hoek van een groter blad. Winter leest het slordige geschrift. Het lijkt alsof het in een haast genoteerd is. Winter leest het.

Winter
Deze nacht was heel leuk, maar het spijt me dat ik je bang heb gemaakt.
Ik hoorde je vrienden afkomen en heb me verstopt in de kast naast de deur waar ik dit briefje heb geschreven. Ik heb er een spreuk over gesproken zodat alleen jij dit kunt lezen en gewacht tot je vrienden in slaap waren gevallen. Ik ga zeggen dat je je niet goed voelt van gisterennacht en je niet kan komen naar de klassen, dus maak je geen zorgen.
Nogmaals sorry
Achilles

Winter voelt zich schuldig. Hij had Achilles in eerste instantie niet naar hier moeten lokken. Het was zijn bedoeling om hem duidelijk te maken dat hij een crush had op hem. Hij had alleen niet verwacht dat het zo snel ging gaan. Hij had bijna sex. Hij is 15. Hij staat er nog steeds van voorstelt. Hij weet zelfs niet of hij klaar is voor een relatie. Stiekem hoopt Winter dat Achilles wat zat is en dat hij dit allemaal vergeet, maar dan zou hij dit briefje toch niet hebben geschreven. Winter besluit om nog wat verder uit te rusten in zijn bed. Wanneer hij neerligt op zijn hoofdkussen ruikt hij de vanillegeur van het haar van de Zwadderaar. Het doet hem terug denken aan vannacht.

"Ben je jaloers op Olivia?"
"Wel, je hoeft helemaal niet jaloers te zijn."

Hij was inderdaad jaloers op Olivia. Hij dacht dat zij in de weg stond van de vriendschap van Achilles en hij. Hij herinnert zich weer hoe Olivia zei dat Achilles zijn date was. Zij had een grotere mogelijk aangezien zij Zwadderaar is en ze is uiteraard een meisje. Achilles is dus gay. Zou hij het al lang weten... Dat hij op jongens valt. Winter weet het zelf nog niet eigenlijk. Sinds die kus zijn zijn gevoelens helemaal ondersteboven gegooit.

"Wakker worden!" roept er een stem. Winter schiet wakker en ziet zijn vier kamergenoten over zijn bed hangen.
"Achilles zei dat je je niet lekker voelde. Je ligt hier ondertussen al de hele dag, dus besloten we eens te gaan kijken en bovendien is het straks avondeten." vertelt Nate.
"Nate heeft gelijk. Ik denk dat je ook nog niets hebt gegeten." zegt Darlor.
De zwartharige jongen doet hem wat denken aan Achilles. Winter kan hem maar niet uit zijn hoofd zetten.
"Laat hem eventjes met gerust," zegt Charles "hij is nog maar net wakker."
"Neenee, ik heb al genoeg gerust, ik voel me weer op en top," lacht Winter zwakjes.
"OK!" roept Nate "Zoveel te beter."
Winter kruipt uit zijn bed en gaat terug naar zijn kist. Hij ziet het briefje liggen en stopt het snel in zijn zakken. Hij doet zijn kist open en haalt de nodige spullen uit. Hij doet het zelfde aan als gisteren en gooit zijn gewaad errond. Hij kijkt rond en ziet Beau alleen op zijn bed zitten. Hij merkt op dat hij een brief vast heeft. Hij stapt erop af.
"Zeg euhmm... Mag ik weten van wie die brief is?" vraagt Winter met een licht vermoeden van wie het is.
"Hij is van Lena," antwoordt Beau in de wolken "Deze kwam vanmorgen aan ons raam per uil. Ze heeft hem vast vanuit de Griffoendortoren gestuurd naar hier."
"En mag ik weten wat erin staat?"
"Jaloers?" daagt Beau uit.
Winter weet niet meer hoe hij op die vraag moet antwoorden. Straks begint Beau hem ook te kussen. Hij mag er niet aan denken.
"Nee, juist benieuwd," besluit hij te zeggen.
Beau overhandigt hem de brief en Winter merkt op dat het een meisje is dat het heeft geschreven. Het sierlijke, licht schuin geschreven geschrift staat beeldig op heg ruwe perkament.

Liefste Beau
Deze nacht was fantastisch. Ik ben nog steeds in de wolken van je kwaliteiten. Gelukkig heeft niemand ons gehoord. Hopelijk kom je onze toren nog snel eens bezoek, want ik heb je graag in mijn gezelschap, als je begrijpt wat ik bedoel.
Grtjs
Je leeuwtje Lena xxx

Winter moet bijna overgeven. Dit is zo klef. En serieus... Zijn leeuwtje? Is dat wat hij zegt wanneer... Je weet wel. Ieuw! Winter beseft wel dat hij bijna hetzelfde had meegemaakt, maar negeert het feit. Hij geeft de brief weer terug aan Beau en die stopt hem snel in de onderste lade van zijn nachtkastje. Hij kijkt naar Winter en legt zijn vingers op zijn lippen als gebaar dat dit tussen hun blijft. Beau begint te lachen en stompt Winter tegen zijn schouder. Winter lacht flauwtjes en wandelt dan snel naar de kast naast de deur. Hier heeft Achilles gisteren in gezeten. Hij vindt het best wel grappig. Het enige wat in de kast hangt zijn een paar oversized truien en schoenen. Winter neemt zijn paar en trekt ze aan.
"Nou, wanneer denken jullie naar de Grote Zaal te gaan?" vraagt hij.
Nathaniel springt onmiddellijk recht en loopt naar de gebogen deur. Darlor klapt zijn boek dicht en stapt ook uit zijn bed en de tweeling volgt.

Aan de Zwadderichtafel ziet Winter Achilles zitten met Olivia en haar vrienden. Het ziet er naar uit dat hij weer zijn bescheiden zelf is geworden. Hij zit daar aan de hoek van de tafel, een beetje afgezonderd, af en toe mee te lachen met het geroddel van de meisjes. Winter ziet dat de blauwe ogen hem plots aankijken en hij voelt zijn wangen rood worden. Achilles bloost ook. Aan de Huffelpuftafel zit Dua met haar vriendin Alisha. Winter merkt op dat Dua hun gedrag aan het waarnemen is. Ze draait zich wat boos om en Winter besluit om het oogcontact met zijn te crush te verbreken. Hij stapt verder naar Dua, waar de rest van de jongens ook ondertussen bij is gaan zitten.
"Vertel me nu eens hoe het zit tussen jij en die Zwadderaar." zegt Dua wat bevelend.
"Euhm..." twijfelt Winter "Waar heb je het over?"
"Je weet maar al te goed waar ik het over heb. Gisterennacht stiekem weg lopen om dan te gaan lebberen in je kamer zeker."
Winters kamergeoten kijken hem verbaasd aan. Winter weet niet hoe hij hierop moet reageren, maar plots antwoord Beau: "Er was helemaal niemand in onze kamer gisteren."
"Ja inderdaad. Wil jij misschien dat hij verandert in een weerwolf op een fuif?" vult Winter wat uitdagend aan.
"Ow ja, dat was ik helemaal vergeten." merkt Dua op "Het is al goed, ik geloof jullie."
Winter merkt nog steeds op dat Dua het eigenlijk niet helemaal gelooft.

Achter eten gaat Winter naar Beau en neemt hem apart.
"Waarom heb je mij verdedigt daarnet?"
"Daar zijn vrienden voor." zegt Beau droogjes.
"Neem me niet in de maling! Weet je het of niet."
"Het weten?"  vraagt Beau spottend "Natuurlijk weet ik het. Ik heb het gehoord van Lena, die het gehoord heeft van Marie, die het op haar beurt gehoord heeft van Olivia, die uiteindelijk het van Achilles zelf heeft gehoord. Heel Zwadderich weet het al en binnenkort heel de school. We wouden het gewoon niet laten weten aan Dua omdat..."
"Omdat wat?" vraagt Winter bevelend.
"Omdat zij ook op jou verliefd is." antwoord Beau stilletjes.
Winter is geschokd. Is Dua verliefd op hem. Hij heeft dit helemaal niet zien aankomen.
"OK...Beloof je het verder aan niemand te vertellen."
"Dat beloof ik" zegt Beau plechtig "Bovendien zijn wij de enige van Huffelpuf die het weten, dus dit is ons geheimpje."
Hij knipoogt naar Winter.
"Ja... Ons geheimpje" echoot hij.
Ze wandelen terug naar de Huffelpuf leerlingenkamer.