Why?

Çikolata

Yaklaşık 20 saniye daha bakmaya devam ettim nota. Onu asla affedemezdim. Bu çok saçma olurdu. Sojung eğmiş olduğu kafasını kaldırdı.

"Ne yapsak ?"

"O kızı tanıyorum. Hoseok'un kız kardeşi ve buna asla izin vermez. "

Derken koşa koşa bir çocuk geldi hastane salonuna beni görünce geri dönüyordu ki onu tanıdığım için kolundan tutup durdurdum.

"Jimin ?!"

"Ne ?!"

"Niye böyle birşey yaptı ?!!?"

"Seni kıskandı. "

"Sojung ?"

"Hayır , aileni. "

"Nasıl ?"

"Bunu sana anlatmam doğru değil ama ... Onun anne ve babası şeytan ! Ben ömrümde böyle iğrenç insanlar görmedim. Ciddiydim en son onu 5 yaşında görmüş. "

"Niye ki ?!"

"Annesi buna hamile kalmak istememiş kürtaj süresi dolmuş ama bu yüzden mecbur doğurmuş. Çocuğa bakmamışlar bile.
Neyseki teyzesi ona sahip çıktı ama o da ölünce ... "

"İntihara başvurdu. "
Diyerek sözlerini tamamladım.
Ağlamaya başladı.
Ona sarıldım.

Konuşmaya başladı.

"Dün bi kızdan bahsetti. "

"O kız olmaz !"

"Ne?!"

"Onun abisi benim arkadaşım ve böyle birşeye izin vermez. "

Gözlerimin içine baktı.

"En azından görse ... "

"Ha-"

Lafımı bitirmeme Sojung izin vermedi.

"Görse sadece belki onun için iyi olur. "

"Aslında haklısın. "

Arkamı döndüğümde Yerin bize bakıyordu.

Koşarak yanımıza geldi.

"Benimle konuşan çocuk ? Onu görmek istiyorum Seokjin !"

Hayır demek üzere ağzımı açmama rağmen lafı değiştirmiştim.

"Sadece 3 dakika. "

Dememle koşarak odaya girdi. Küçük camdan onları izlemeye başladım.

Uzun uzun baktı ona. Korkarak yanına oturdu. Elini öptü ve tuttu. Ağzını hiç oynatmadı , sadece baktı. Daha sonrasında birden ayaklandı ve koşarak dışarı çıktı.

"Parmağı hareket etti !!"

Bunu duyan doktorlar koşarak içeri girdi 

Pencerenin perdesini kapattılar.
Piçler ...

Yaklaşık 12672881029 dakika orada kaldılar. Dışarı çıkınca klişe soru soruldu.

"Nasıl doktor bey ?!"

"Bir sıkıntısı yok fakat ameliyat gerekli , kendisinin bir akrabası var mı ? Kan bağı olan. "

Jimin konuşmaya başladı.

"Abisi var bir tane. "

Şaşkınca arkamı döndüm.

"Sonra anlatırım. "

"Abisine ulaşınca başhekime haber versinler Seokjin. "

"Tamam , söyleriz. "

Çalıştığım hastane olunca... Doktorlar arasında popi oluyoruz.

"Jimin anlat. "

"O gün ... Joonmyeon hyung var ya o onun abisi. Ayrı yaşıyorlardı. Aradım gelir birazdan. "

Açıklaması bitince Sojung ile bahçeye doğru yürümeye başladık.

"O gün , Taehyung bana onunla gitmemi isteyip istemediğimi sordu. Ben ise ' hayır ,Seokjin'i seviyorum' dedim. "

"Nereye ?!"

"Farklı bir ülkeye gidecekmiş , Taehyung mobilya tasarımcısı. "

"Ciddi misin ?"

"Evet , çok garip değilmi ?"

"Bir dakika ...sen ona bana aşık olduğunu mu söyledin ?!"

"Evet "

"Niye böylesin o zaman ?!"

"O gece eğer öyle bağırıp çağırmasaydın söyleyecektim. Ama bana inanmadın , bu yüzden ... "

"Ben ne bok yedim ya !!"

Hafifçe güldü ve elimi tuttu.

"Sana ' seni seviyorum' diyene kadar... Affedilmiş sayılmazsın.
Hadi geri dönelim !"

Yavaş yavaş yürüyerek yukarı çıktık.

"Geldi mi ?"

Abisi beni görünce sertçe yutkundu.

"Ben iyiyim ! Ama kardeşin değil. "

"Özür dilesem de beni affedemezsin değil mi ?"

"Yani ... Neyse hallettin mi ?"

"Evet ama o iyi olacak değil mi ?"

"İnan bunu bilmiyorum. "

Yaklaşık 3 saat sonra güneş doğmuş , biz de eve varmıştık.
Bugün son özgür günümdü ve Taehyung ameliyat olacaktı.

Eve girince Sojung'u birisi aradı.

"Evet efendim ama -"

"..."

"Sözlerinize dikkat edin , lütfen!"

"..."

"Eeeh! Yeter be ! Gelmişin 50 yaşına kocamı boşayacam ! Ulan boşa da mal gibi ! Kart karı !!"

Dedi ve telefonu kapattı.
Önce sinirli baksa da daha sonrasında gülmeye başladı.

"Ne oldu ?"

"Demiştim ya sana , duruşmam var diye. Boşanma duruşmasıydı o ve kadın niye bilgi vermiyorsun diye azarladı. Bende duyduğun şeyleri söyledim. "

"Bugün son boş günüm. Biraz gezer miyiz ?"

"Evet ama önce uyuyalım , bütün gece hastanedeydik. "

Şikayet etmedim ama birlikte uyuduk.
Bu sefer o istedi.

....

4 saatlik uykunun ardından saat 9 gibi kalktık. Önce kahvaltı yaptık daha sonrasında giyinip çıktık.

"Nereye gidelim ?"

"Bilmiyorum Seokjin alış-veriş olmaz. "

"Bungee jumping yapmaya gidelim mi ?"

Koltuğa sinerek fısıldadı.

"Oluur ..."