𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈

○twenty three○

-Ο-οχι Στεφανε."λεω τραυλιζοντας μα δεν το ακουσε κανένας.

Ουτε αυτος που ηθελα.

Αυτον θελω .

Μα η αποσταση χωριζει τους ανθρωπους.Αυτος εχει ηδη κανει καποια βηματα .

-Στεφανεε!"λεω και παω να τον ακολουθησω. Πρεπει να του πω.

Μα ο Αρης δεν με αφηνει κρατωντας μου το χερι .

-Τι λες να συνεχισουμε αυτο που καναμε;"με ρωταει ενω με κοιταει πονηρα.

Δεν εχει το ενδιαφέρον του Στεφανου.

Μονο αηδία.

Σηκωνω το χερι μου και προσγειωνεται στο προσωπο του .

-Αν χασω τον Στεφανο την εχεις βαψει."του λεω αποτομα και αρχιζω να τρεχω προς το σπιτι του .

Μην κανεις καμια βλακεια Στεφανε.

Οταν φτάσω στο σπιτι του στην αυλη του βρισκεται η βαλιτσα μου.Διπλα ακριβως απο τις μαυρες ορχιδεες.

Δακρυα αρχιζουν να βγαινουν απο τα ματια μου ενω κοιταω το σπιτι του.Σε εκεινο το σπιτι που μονο αυτος υπαρχει.

Αξιζει να προσπαθησω.

Αρχιζω να προχωράω προς το σπιτι του με την ελπιδα οτι θα μου ανοιξει την πορτα.

Χτυπαω το κουδουνι και γυαλια ακούγονται απο μεσα να σπανε.

Μην κανεις κακο στον εαυτο σου Στεφανε.

-Στεφανεε σε παρακαλω άνοιξε μου."του λεω δυνατα μηπως και με ακουσει.

Δεν ξερω πραγματικα τι να του πω .Απλως ανοιξε την πορτα.

-ΦΥΓΕΕΕ.."φωναζει απο μεσα ενω ακουγεται βραχνη η φωνη του .

-Στεφανε δεν προκειται να φυγω αν δεν σου μιλησω."του λεω ενω δακρυα συνεχιζουν να πεφτουν.

Μα καμια απαντηση.Κανενας ηχος .Σαν να σταματησαν ολα.

Σε παρακαλω ανοιξε μου..

Λεω απο μεσα μου μεχρι που ανοιγει η πορτα και τον βλεπω.

Ω!Θεε μου...

"Στεφανος pov"

Πριν μιση ωρα ...

Την αφηνω στο δωματιο να σκεφτει τι θελει.Ξερει οτι την θελω .Μπορει να μην το εχω με τα λογια αλλα με τις πραξεις μπορουσε να τα διακρινει.

Παω στον πισω κηπο για να παρω καποια εργαλεια για τις ορχιδεες μου .
Αρχιζω να προχωραω μπροστα μεχρι που βλεπω την Ίρις να βγαινει γρηγορα απο την πορτα και να πηγαινει σε ενα μερος αγνωστο για μενα .