𝙳𝙸𝚉𝚉𝚈

♧twenty five♧

Παω να τον ακολουθησω μα ενα χερι με σταματαει .

-Θα παω εγω .Θα μπορεσω να τον σταματήσω."λεει ο Κωστας ενω με κοιταει.

Τα ματια του ειναι πολυ ομορφα.

-Ασε με .Θελω να παω ."του λεω μα εκεινος μου κρατάει ακομα το χερι πιο σφικτα απο πριν .

-Α ναι; Και τι θα κανεις ;Θα αρχισεις να φωναζεις βοηθεια.Ο αδελφος σου νομιζει νομίζει οτι ο Στέφανος δε πειραξε σωματικα οχι ψυχικά.Και το μονο που κανεις ειναι να με καθυστερεις."λεει με ενταση ενω με καρφωνει με το βλεμμα του.

Το προσωπο του εχει χασει καθε σταλα γλυκύτητας που ειχε .Εχει γινει άγριο.Σοβαρο.

-Καλα."παραδίνομαι εύκολα αυτή τη φορα.

Εχει ενα δικιο.Εγω τι μπορω να κανω;

Τιποτα.

Αφου μου αφησει ενα καθησυχαστικό χαμογελο φεύγει γρηγορα.

Και μενω μονη να σκεφτομαι τι σημαινει αυτο που μου είπε ο Στεφανος.

Γιατι ποτε δεν σου κατάλαβες.

Θα παρω την Ευα .Εχει διαβασει απειρα βιβλια για την Ψυχολογία και θα μπορει να με βοηθησει.

Μονο η κολλητη μου μπορει.

-Εύα;"ρωταω αμεσως .

-Μμμ."μουγκριζει και μπορω να καταλαβω οτι κοιμάται.

Ελεος αυτο το κορίτσι.

-Σε θελω στο σπιτι μου."της λεω αμεσως .

-Και γω με θελω στο σπιτι μου .Συγκεκριμενα στο κρεβατι μου."λεει πιο πολυ μουμρουριζει.

-Ο Στεφανος με εδιωξε."της λεω ενω παλι δακρυα εμφανιζονται στα ματια μου.

-Τι εκανε λεει;Θα τον τσάκισω.Θα τον χτυπησω αλυπητα.Θα τον κανω να πληρωσει που -κατσε τι του εκανες και σε εδιωξε;"λεει δλδ ψιλοφωναζει.Ισα που να την ακουσει ολο το τετραγωνο.Και αλλα πεντε μαζι.

-Ελα σπιτι μου .Πρεπει να σου πω ."της λεω και αφου το κλεισουμε αφηνω το κινητο μου στο τραπεζακι.

Γιατι απομακρυνεσαι μικρη μου;

Σε αναστατωνω;

Γιατι ποτε σου δεν καταλαβες;

Τοσες στιγμες και ποτε του δεν με αφησε να του εξηγησω .

Το κουδουνι χτυπαει και παω ανοιξω .Μια αναμαλλιασμενη Ευα μπαίνει στο χωρο ξεφυσσωντας.