Miss Bad Guy

HT 48: Het sms'je

Ik had even tijd nodig om dit te verwerken. Mijn neef had me zonet gekust, en ik had dat zomaar laten gebeuren. Nog voor ik verder kon nadenken, sloeg hij z’n armen rond me. Ik wurmde me onmiddellijk uit zijn greep.

‘Wat is er?’, vroeg hij heel bezorgd. Het leek alsof we al een koppel waren.

‘Dat jij me gekust hebt! Dat is er. Dit kan gewoon niet, Adam! Ik heb trouwens al iemand’, loog ik.

‘Je liegt’, zei Adam kortaf. Wat? Had hij dezelfde gaven als mijn moeder? ‘Je relatie met Jace is afgelopen’, vervolledigde hij.

Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, terwijl ik een stap achteruit zette. Dit was echt eng. Bespioneerde hij me of zo? Hoe kon hij in hemelsnaam weten dat het uit was met Jace?

‘En hoe weet jij dat?’

Adam zette een stap dichter bij me. ‘Carl heeft het me vertelt.’ Ja, want BFFs vertellen elkaar alles.

‘Oh. Maar dat betekent nog steeds niet dat je me moet kussen! Je bent mijn neef!’

‘En drugs nemen is wel oké?’

‘Ik kan mezelf toch niet dwingen om verliefd op je te worden!’, negeerde ik zijn vraag. Ik wist dat ik geen goed deed aan mezelf door drugs te nemen, maar dit had hier even niks mee te maken.

Adam wou mijn arm vastnemen, maar ik liep snel weg. ‘Raak me gewoon niet aan, oké?’

Hij zuchtte, en keek dan recht in mijn ogen. Zo bleven we nog even staan. ‘Ik kan er niets aan doen. Ik ben verliefd op je, Catheryn…’

‘En ik wil niet dat je verliefd bent op me! Vergeet het gewoon, Adam. Er zwemmen genoeg vissen in de zee. Ga met andere meisjes kussen.’

Adam draaide met zijn ogen. ‘Andere meisjes zijn niet zoals jij.’ Adam nam mijn handen vast. Ik was blij dat toch iemand me speciaal vond, maar mocht dat niet laten overkomen. Dan zou Adam denken dat er toch nog hoop was voor een relatie tussen ons.

‘Wat dacht je eigenlijk toen je me kuste? Het is nog maar net uit tussen Jace, en ik ben met moeite over hem, denk je dat ik dan al een relatie met je zou beginnen?’

‘Nee, het was impulsief. Ik zag je en wou je kussen.’ Je kon zien dat Adam dit gesprek even ongemakkelijk vond als ik.

‘Ja, tuurlijk. Je kwam naar hier om me te kussen. Je hebt het zelf nog gezegd!’

Adam zuchtte en zette hem op mijn bed. ‘Luister, het spijt me. Kunnen we dit niet gewoon vergeten?’

Ik zette me naast hem. Dat kwam misschien verkeerd over, maar dat kon me even niks schelen. Ik zuchtte, en gaf hem dan antwoord. ‘Ik weet het niet. Je hebt me al nog eens proberen kussen.’

Adam stelde zich recht. ‘Alsjeblieft…’ Hij keek me met een smekende blik aan. Ik wist niet wat ik moest antwoorden. Dan maakte mijn gsm een “ping” geluidje: ik had een sms’je gekregen. Ik keek even naar mijn broekzak waar mijn gsm in zat, maar keek dan weer naar Adam. Hij deed teken dat ik moest kijken wat het was.

‘Nee, dat kan wel even wachten.’

‘Serieus. Straks is het iets ernstigs.’

Ik draaide met mijn ogen. Ja tuurlijk. Waarschijnlijk zou het Jane zijn om te zeggen hoe geweldig haar cinema-date met Matt was, en ik wist al dat het geweldig zou worden. Dat moest Jane me dus niet nog eens zeggen. En trouwens zou ik dan weer aan Jace denken.

‘Kijk gewoon. Je kan maar nooit weten.’

Met een zucht nam ik mijn gsm. ‘Als je dan stopt met zeuren, oké’, zei ik, terwijl ik op het sms-icoontje drukte. Zonder verder na te denken drukte ik op Jane’s foto. Ik keek even op naar Adam, met een nu-goed? blik. Maar als ik weer terugkeek naar mijn gsm zag ik dat Jane me niks had gestuurd. Met een frons keek ik van wie dat nieuwe bericht dan wél kwam. Het kwam van Jace.