Hemen yeni bir anahtarla geri dönüp, gerçekte neler olduğunu öğrenmem gerekiyordu. Anahtarları alıp tekrardan kapıya doğru yönelmek istedim, fakat ortalıkta anahtar falan yoktu. Oyuncakçı dükkanına geri dönememiş, farklı bir odaya gelmiştim. Biraz önce yaşadıklarım öyle bir etkilemişti ki beni, geri dönemediğimi ancak anahtarların olmayışıyla fark ettim. Her yer karanlıktı. Etrafı ancak hafif bir ışıkla görebiliyordum. Seslendim. Fakat uzayın derinliklerine atılmış gibi, büyük bir boşlukta yapayalnız hissediyordum. Kimse yoktu. Odanın içine doğru ilerleyince, biraz önce karanlıktan fark edemediğim parmaklıkları gördüm. Bu oda taş duvarlarla değil, demir parmaklıklarla çevriliydi. Garip olan bir şeyler vardı burada. Diğerleri gibi değildi. Ve daha da garip tarafı, bu odaya daha önce gelmiştim. Evet, bu odayı mutlaka bir yerden hatırlıyordum. Bir anda durdum. Böyle bir şeyin olabilmesi imkansız diye içimden geçirdim. Evet, ben bu odaya daha önce gelmiştim. Burası benim rüyamdı. Ve ben şu anda rüyamın tam ortasında, bilinçli olarak geziniyordum. Ne yapmam gerektiğini ve burada neden olduğumu bilmiyordum. Ama bir sebeple buradaydım ve artık buradan çıkıp yeniden oyuncakçı dükkanına gitmem gerekiyordu. Bir kez daha odada ki bilinmezliğe bakıp, yavaşça odayı terk ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
🎴(O.Y.U.N)🎴 ''ATEŞ TOPU''
Fantasy🎴 Seçildim. 🎴 Yüzyıllar sonra tekrardan hayat bulacak oyunun, direnişçilerinden biriyim. Her oyun farklı bir kapı demektir. Kuralları değiştirmeyi öğrendiğiniz an oyun gerçeklikten çıkıp, zihinsel yapınızın bir ürünü olmaya başlar. Oyunca...
