Dream 2 |Jimin|

10. Niespodzianka!

***

Wyjazd do Busan i poznanie rodziny Jimina było miłą odmianą od wszelkich zmartwień i troski dookoła mnie. Ale wszystko co dobre kiedyś się kończy. Właśnie z Oppą dojeżdżamy do Seul. Jest godzina 15.08 i mamy jeszcze podjechać do mojej mamy, bo podobno ma dla mnie jakąś niespodziankę. (Boję się T.T) Jimin jest skupiony na drodze i nie mówi do mnie nic odkąd wyjechaliśmy z jego miasta rodzinnego. Wierzdzając do miasta spojrzał na mnie i uśmiechnął się.

- Nie bój się twoja mama przecież cię nie zabije. - Powiedział chichocząc i pogłaskał mnie po udzie.

- Przecież wiem, ale nie zmienia to faktu, że nie lubię niespodzianek. - Odparłam ze skwaszoną miną.

- Zaraz będziemy na miejscu więc lepiej się z tym wewnętrznie pogódź. - Oznajmił.

- Dzięki za wsparcie Oppa. - Powiedziałam z wyczuwalną ironią w głosie.

Po naszej krótkiej wymianie zdań znaleźliśmy się w dzielnicy, którą jeszcze nie tak dawno zamieszkiwałam. Jimin stanął pod płotem domu mojej mamy i ponownie na mnie spojrzał.

- Cokolwiek to jest stoję obok i nie puszczę twojej dłoni puki ty tego nie zrobisz. - Mówiąc to chwycił moją lewą dłoń swoją prawą i zacisnął delikatnie swoje palce na mojej dłoni.

- Dziękuję Oppa. - Odpowiedziałam uśmiechając się z wdzięcznością. Wysiedliśmy z samochodu Jimina i trzymając się za ręce weszliśmy przez furtkę kierując się do domu. Przed zapukaniem do drzwi wzięłam dwa głębokie wdechy i delikatnie zapukałam. Po ok. minucie drzwi otworzyła kobieta po 50.

- Cześć mamo. - Powiedziałam w jej stronę.

- Dzień dobry Pani Rich. - Przywitał się Jimin.

- Ooo witajcie! Wreszcie jesteście. Wejdźcie! Wejdźcie! - Poganiała nas z entuzjazmem. Przekroczyliśmy próg domu, zdjeliśmy kurtki i buty i udaliśmy się za mamą do salonu.

- Cześć El!! - Ktoś się na mnie rzucił i zaczął przytulać. - Jak ja się za tobą stęskiniłem! - (Znam ten głos.)

- Lee! - Przytuliłam go automatycznie puszczając dłoń Jimina. - Skąd ty się tu wziąłeś?!

- No przecież ci mówię, że się stęskniłem tak? Byłaś w Busan i nawet nie wpadłaś. - Powiedział kręcąc głową na prawo i lewo w geście zawodu.

- Przepraszam byłam zajęta. - Powiedziałam. Nagle poczułam jak zimna ręka Jimina wślizgnęła się pod moją koszulkę.

- O Boże!!! - Krzyknęłam i odwróciłam się w jego stronę wyjmując przy tym jego rękę. Stał oparty o framugę i przyglądał nam się.

- Nie ignoruj mnie księżniczko. - Powiedział.

- Przepraszam Oppa. - Powiedziałam ze skruchą, bo szczerze zapomniałam, że on za mną stoi. - Lee to jest Park Jimin mój chłopak. - Wskazałam ręka na Jimina. - Jimin to jest He Lee mój przyjaciel. Opowiadałam ci o nim. Pamiętasz?

- Tak pamiętam. - Powiedział. - Miło cię poznać. - Wyciągną rękę w stronę He.

- Mi ciebie też. Zawsze się zastanawiałem... Co ty w tym widzisz? - Zapytał go na co Oppa tylko zaczął się śmiać.

- ZAMKNIJ SIĘ IDIOTO! - Walnęłam go mocno w ramię.

AŁŁ! No wybacz, ale mnie to ciekawi.

- Skoro jesteś homoseksualistą trochę trudno będzie ci to wytłumaczyć. - Powiedział wciąż uśmiechnięty szeroko Jimin.

- Aaa... Ok rozumiem, ale jak byś miał mi powiedzieć co zadecydowało o tym, że jesteście razem?

- Mmm... Myślę, że zadecydował o tym nasz pierwszy pocałunek. - Przygryzł subtelnie wargę patrząc mi w oczy.

- Ok chyba nie chcę wiedzieć w jakiej był on okoliczności. Dziękuję za informację.

W domu mojej mamy siedzieliśmy do 20. Potem stwierdziliśmy, że musimy się zbierać, bo jutro mamy na 9.00 do pracy. Do domu dojechaliśmy 20 minut później. Od razu poszłam wźąść kąpiel. Już w pidżamie poszłam do sypialni gdzie zastałam Jimina z laptopem na kolanach. Spojrzał na mnie i odłożył urządzenie na bok. Wziął wcześniej naszykowane rzeczy i poszedł do łazienki. Ja za to podeszłam do komputera i włączyłam film wybrany wcześniej przez Oppę. Czekając na niego pisałam z Su o ich wyjeździe. Będzie jutro w wytwórni więc z nią pogadam. Jimin wrócił do mnie po ok. 20 minutach już przebrany. Położył się obok i oglądając film zasnęłam.

______________________________________________

Znów późno przepraszam T.T