Z pamiętnika Ludmiły

Rozdział 25

dwa miesiące później

Dziś wieczorem Federico wraca ze swojej trasy. Specjalnie dla niego przygotowałam na kolację jego ulubione spaghetti, doprawione według przepisu jego mamy. Jest już koniec lutego. Niestety, tegoroczne walentynki musiałam spędzić w towarzystwie czerwonego wina. Dzisiaj planuję powiedzieć ukochanemu o niespodziance, jaką jest mieszkanie. Mam nadzieję, że się ucieszy i nareszcie zamieszkamy razem.

O godzinie 20:00 usłyszałam dzwonek do drzwi. Byłam sama w domu jego cioci, która wyszła dzisiaj specjalnie dla mnie do teatru i nie wróci przed północą. To na pewno Fede dobija się do drzwi. Ciekawe jaką zrobi minę, kiedy zobaczy, że jego ukochana dziewczyna ugotowała mu jego ukochane danie. Poprawiłam swoją czerwoną sukienkę i poszłam na szpilkach do drzwi, aby je otworzyć. Jego zdziwienie rzeczywiście było zabawne. Mogłam widzieć, jak jego źrenice rozszerzają się, a usta rozciągają w uśmiechu.

- Ludmiła? - powiedział tylko, zanim przycisnął mnie do swojego ciała i zaczął namiętnie całować. Nie wiem, ile to trwało, ale dość długo, bym poczuła jego erekcję na swoich udach. Uśmiechnęłam się i oderwałam swoje usta od jego ciepłych warg.

- Najpierw prysznic, a potem kolacja - odparłam, na co chłopak najpierw zasmucił się, ale słysząc o kolacji ponownie się uśmiechnął i wciągnął powietrze przez nos.

- Pięknie pachnie. Czyżby włoska kuchnia? - zapytał, a ja uśmiechnęłam się i skinęłam głową. Federico poszedł na górę i tak jak mu kazałam umył się, a potem zszedł na dół w niebieskiej koszuli i ciemnych jeansach.

- A co to za okazja? - zapytał podczas jedzenia makaronu.

- Okazją jest twój powrót do domu - odparłam i wzięłam łyk czerwonego wina. - Nawet nie wiesz, jak za tobą tęskniłam.

- Ja też za tobą tęskniłem, kochanie - powiedział i wyciągnął do mnie rękę. Zostawiając jedzenie, ujęłam jego dłoń i ruszyłam razem z nim na górę, aby zaspokoić nasze pragnienia.

rano

Obudziłam się pierwsza. Zamrugałam oczami i przekręciłam się na bok, aby zobaczyć obok śpiącego królewicza z mojej pięknej bajki. Był rozebrany, przykryty kołdrą, a jego włosy były cudownie zmierzwione. Jego oddech był taki spokojny, a jego twarz wyglądała tak uroczo i niewinnie. Jakby wcale nie nagrzeszył ze mną poprzedniej nocy. Uśmiechnęłam się lekko na to wspomnienie i pocałowałam go delikatnie, a następnie wskoczyłam pod prysznic. Kiedy wyszłam, on nadal spał, więc postanowiłam go nie budzić bo wiem, że jest zmęczony po podróży. Zeszłam na dół aby przygotować śniadanie dla nas obojga i jego cioci. Podczas smarowania kanapek zastanawiałam się, jak powiedzieć Federico, że moja mama znalazła dla nas mieszkanie. Czy mam go po prostu postawić przed faktem dokonanym, czy może lepiej zapytać go jak by wolał?

Niestety, musiałam dzisiaj iść na plan, aby nagrać już 53 odcinek naszego serialu. Federico spał dziś wyjątkowo długo, więc tylko pożegnałam się z jego ciocią i wyszłam do pracy. Przez cały dzień wydzwaniała do mnie mama i naciskała na ten penthouse, więc kiedy wróciłam do domu jego cioci, byłam zdeterminowana aby mu o tym powiedzieć.

Federico

Zupełnie nie wiedziałem, jak jej o tym powiedzieć. Ludmiła to cudowna dziewczyna, mądra, piękna i kochana i jestem pewien, że chcę być z nią do końca życia, ale co, jeśli się nie zgodzi na moją propozycję? Co jest bardzo prawdopodobne.... Chciałem z nią o tym porozmawiać, ale po naszej nocy zasnąłem twardym snem i obudziłem się dopiero koło południa.