Ölü Denizin Külleri

1.8

0554 *** ** **: Deniz?

0554 *** ** **: Biliyorum sana yazmak yasak ama söylemem gereken bir şey var.

Kalbim hızlanırken alt dudağımı ısırdım gerginlikle.

Deniz: Söyle.

Birkaç dakika sonra çevrimiçi olup cevap gönderdiğinde ellerim titremeye başladı. Bunu nasıl yapacaktım? Düşünmesi bile zorken ben bunu ona nasıl söyleyecektim? Hem inanıp inanmayacağını bile bilmiyordum.

0554 *** ** **: Bana inanmayacaksın, biliyorum.

0554 *** ** **: Ben sadece...

Deniz: Uzatmadan da söyleyebilirsin değil mi?

0554 *** ** **: Söylemesi kolay bir şey değil.

0554 *** ** **: Söyledikten sonra vereceğin tepkiden çok korkuyorum.

Deniz: Hala bekliyorum Yade.

0554 *** ** **: Duymamam gereken bir şeyi yanlışıkla duydum.

0554 *** ** **: Ece'yle İrem konuşurken...

Deniz: Ece mi?

Sevdiğim çocuğa sevdiği kızın onu değil en yakın arkadaşını sevdiğini söyleyecektim. Ve bu benim için de oldukça zor bir durumdu. Ama eğer söylemezsem... söylemezsem kendimi ona ihanet edermiş gibi hissederdim. Hem söylemem en doğrusuydu. Ona acı verecekti belki ama ben razıydım onun acısını paylaşmaya.

Mesajı yazdım. Birkaç dakika duraksadım. Gönderecek gücü bulamıyordum kendimde.

Deniz: Ece'yle ilgili ne duydun?

Baş parmağımı gönderme yerine hizaladım ve gözlerimi kapattıktan sonra ekrana dokundum. Tanrım... lütfen hissettiği acıyı o değil... ben hissedeyim. Lütfen...

0554 *** ** **: İrem'e aslında Çağın'ı sevdiğini ve seni de ona ulaşmak için bir basamak olarak gördüğünü söyledi.