1.0

1.1K 133 26
                                    

Başkasını söndürüyordu.

Kalbim kül olurken, denizin ortasında hissettiğim ateşi, cayır cayır yakan yangını değil... başkasının kıvılcımlarını söndürüyordu.

İhtiyacı olduğum nefesi başka birisine veriyordu.

Boğulduğum bu denizde en çok benim ihtiyacım olan nefesi... denizin güzelliğini sadece uzaktan izleyen birine veriyordu.

Bu an.

Zaman dursun.

Ben yok olayım.

Denizin dalgalarına değil... dibindeki kumlara gömüleyim.

Kımıldayamıyordum. Benim onunla bir sonum yoktu biliyorum... onun başka birisiyle bir son yaratmasına engel olamazdım... bunu da biliyorum. Hissettiğim bu yoğun acı yangınımı büyütüp onun da hissetmesini sağlar mıydı? Buna bir cevabım yoktu işte.

Ders zili çaldığında irkildim. Kendime gelmeliydim. O, her defasında en derinden yakmayı çok iyi bilen biriydi ve benim derinlerimi küle dönüştürmüştü. Tam oturduğum masadan kalkacaktım ki ikisinin oturduğum masaya doğru yürüdüğünü gördüm. Elleri birbirine kenetlenmişti. Avuçlarım sızladı.

Ece'nin gözleri tehlikeli bir şekilde beni bulduğunda elektrik çarpmış gibi önüme döndüm. Masadan kalkmak için önce onların geçmesini bekliyordum. İkisinin varlığını tam yanımda hissettiğimde sadece geçip gidecekler sandım. Öyle olmadı. Kafamdan aşağı dökülen su okul formama damlamaya başladı. Dişlerimi birbirine bastırdım. Utanç ve acı... alışkanım... susabilirim her zamanki gibi.

"Ay... pardon tatlım. Yanlışıkla oldu." Ece'nin sesi kulaklarımı doldurduğunda istemsizce gözlerim dolmuştu. Söyleyemediğim kelimeler bir şekilde dışarı akmalıydı ve bunun en iyi yolu ağlamaktı. Gözlerim dolu bir şekilde Deniz'e döndüm. Bilerek yaptığını o da biliyordu. Niye ona kızmıyordu? Canımı yaksa da sığındığım bu deniz niye bana bakmıyordu bile? Kafamı eğerek gülümsedim sanki gerçekten yanlışıkla yapmış gibi. "Önemli değil..." Susarak söylediklerimi anlayabilsin isterdim.

"Gidelim Ece."

Boğulurken yandığımı hisset isterdim Deniz. Hiç gelmediğin birinden gitme isterdim. Küllerimi topla isterdim. Eğer beni duyabilseydin sana canımı yaktığını değil... sevildiğini söylerdim.

Ölü Denizin KülleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin