Friends

42

-Δεν ξέρω το μόνο που θυμάμαι είναι ότι εκεί που οδηγούσα ενας μπήκε στο αντίθετο ρεύμα και δεν πρόλαβα να αντιδράσω.

Της έδωσα μια αγκαλιά.

-Ολα θα πάνε καλά.Ηταν το μόνο που κατάφερα να πω.

-Δεν ξέρω.Απαντησε με το απλανες βλέμμα.

-Ο γιατρός μας είπε ότι θα κάνεις δυο χειρουργεία,βέβαια το ένα είναι προαιρετικό με μεγάλο ρίσκο.Ειπε ο Γιάννης.

-Θα κάνω ότι χρειαστεί.Ειπε αποφασιστικα ,χωρίς καν να το σκεφτεί.

-Χριστινα μου στη δεύτερη επέμβαση θα είναι μεγάλο το ρίσκο,ίσως να μην ξανά δεις ποτέ.

-Αλεξ,θα κάνω ότι χρειάζεται.

-Καλα.

-Η μαμά μου που ειναι;

-Εμ λιποθύμησε...όταν άκουσε για αυτό που σου συνέβη.

-Ειναι καλα τώρα;Είπε ανήσυχη.

-Ναι μία χαρά.Την καθησυχάσε ο Γιάννης.

Ψιλαφισε το κρεβάτι και ξάπλωσε καλύτερα με το πρόσωπο της να είναι στραμμένο στο πάτωμα.

-Ποτε μπαίνω στο πρώτο χειρουργείο;

-Σε λίγες ώρες υποθέτω.

-Θα σε αφήσουμε να ξεκουραστείς.Ειπε με και μου έκανε ένα νεύμα να βγούμε έξω ο Γιάννης.

-Καλα.

Σηκώθηκα , της έδωσα ένα φιλί και ύστερα κατευθηνθηκα έξω.

Σωριάστηκε πάλι σε μια καρέκλα.

-Πρεπει να φανείς δυνατός,άμα είσαι εσύ δυνατός θα είναι και εκείνη.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλαν τα λόγια του Γιάννη.

-Πως μπορώ να είμαι δυνατός ε; Σκεπτόμενος ότι η κοπέλα που αγαπώ δε θα μπορεί να ξανά αντικρύσει τον ήλιο.Εχει περάσει τόσα πολλά γαμωτο.

-Πρεπει να της δίνεις κουράγιο.

-Εχεις δίκιο.

-Εμ είδες;Λοιπόν πάω στο κυλικείο θες καφέ;

-Ναι,τον γνωστό.

-Εγινε.

Ξανά απορροφήθηκα στις σκέψεις μου.

Γιατί να τα περνάει όλα αυτά;;Γιατί.

Με την άκρη του ματιού μου είδα τον γιατρό να πλησιάζει το δωμάτιο της.
Αστραπιαία πήγα προς το μέρος του.

-Ολα καλά γιατρέ;Ρώτησα ανήσυχος.

-Ναι,θα την πάρουμε ,στην εντατική ώστε να γίνει η πρώτη επέμβαση.

Πράγματι δύο νοσοκόμοι ήρθαν και την πήραν .

-Θα πάνε όλα καλά.Της είπα ξεψηχυσμενα καθώς χανόταν στο βάθος του διαδρόμου.

-Θα κάνουμε ότι μπορούμε.Ειπε ο γιατρός.

-Θα κάνετε τα πάντα σας παρακαλώ.Ειπα.

Εγνεψε θετικά και απομακρύνθηκε.

Ένα άγγιγμα ένιωσα στον ώμο μου,γύρισα και είδα την κ.α Μαρία.

-Την πήραν έτσι;

Της εγνεψα θετικά.Ξανα κάθισα σε εκείνη την αναθεματισμενη καρέκλα.

Δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο από το να περιμένουμε.

-Ο καφές σου.Ειπε ο κολλητός μου τείνοντας το χέρι του με το ζεστό καφέ.

-Ευχαριστω.

Γιάννης pov

Επέστρεψα από το κυλικείο με τους καφέδες ,έδωσα ένα στην μαμά της Χριστίνας και στον Άλεξ.Τον καημένο δε μπορώ να τον βλέπω έτσι.Την αγαπάει.Πολυ.Μακαρι να με αγαπούσε κάποιος όπως ο Άλεξ την Χριστίνα.Ειναι χίλια κομμάτια.Αλλον ένα πλήγμα στην καρδιά του.Ποσα να αντέξει.

Κοίταξα μηχανικά στο δωμάτιο της και το κρεβάτι της ήταν άδειο.

Ξαφνιάστηκα.

-Αλεξ;

-Ναι.Απαντησε ξεψυχισμενα.

-Που είναι η Χριστίνα;

-Την πήραν να κάνει την πρώτη επέμβαση.

-Αα.

Μακάρι να πάνε όλα καλά.Γιατι αν γίνει κάτι ο Άλεξ δε θα το αντέξει.

...

Άλεξ pov.

Μα πόση ώρα είναι εκεί μεσα;Δε θα βγει κάποιος να μας ενημερώσει για το τι γίνεται εκεί πέρα;Δε μας σκέφτονται;Αν πάθει κάτι δε θα το αντέξω γαμωτο.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο γιατρός που κατευθυνόταν προς το μέρος μας.

-...

************************************

Αλοχααααα ❤💎

Ελπίζω να σας άρεσε το παρτ αν ναι βάλτε ένα ⭐ και γράψτε την γνώμη σας στα κομμεντς.

Ββ μέχρι το επόμενο παρτ 💖😘❤