Friends

5

Καθόμασταν στο πάρκο για ώρες,εγω ήμουν στην αγκαλιά του και αυτός με παρηγορούσε,όπως κάθε φορα!

-Άλεξ?

-Τι είναι?

-Με αυτόν τι θα κάνουμε?

-Ησύχασε το εχω τακτοποιήσει το θέμα!

-Πως?

-Αυτη τη στιγμή που μιλάμε είναι στο αυτόφορο!

-Ξέχασα...η...η..μανα μου πως είναι?

-Ησύχασε είναι μια χαρά,απλώς κοιμάται τώρα!

Για καποιο λογο με έσφιξε στην αγκαλιά του πιο πολύ!

-Ειι με πονάς!

-Συγγνώμη!Έίπε και αποτραβήχτηκε,μου άρεζε η αγκαλιά του,μου παρείχε ζεστασιά και ασφάλεια!

-Άλεξ σε ευχαριστώ για όλα!

-Ο καθένας στη θέση θα το έκανε!

-Δε το νομίζω,πλέον κανείς δε νοιάζεται για κανέναν!

-Ίσως έχεις δίκιο!

-Σαγαπώ πολύ......κολλητέ μου

-Κι εγώ σε υπερλατρεύω...........κολλητούλα μου!Έλα όμως τώρα να σε πάω σπίτι!

-Να σε ρωτήσω κάτι?

-Ρίχτο!

-Θα κοιμηθείς μαζί μου?

-Χμμμ...εντάξει πριγκίπισσα!

-Ευχαριστώ πρίγκιπα!

Πλευρά Χριστίνας

Ανεβήκαμε στο μηχανάκι του,του εσφυξα τη μέση και το κεφάλι αφέθηκε στην γεροδεμένη του πλάτη!Θα ήθελα πολύ να του πω τι νοιώθω για εκείνον,αλλα κατι με τραβά,ίσως στη σκέψη οτι μπορεί να τον χάσω απο κολλητό μου τρελαινομαι,δεν ξέρω πως θα ήμουν χωρίς αυτόν!

Πλευρά Άλεξ

Αυτη η επαφή που έχω μαζί της όταν την αγκαλιάζω ή όταν την αγγίζω,ηλεκτρίζομαι,τη παιρναει με αυτον τον μαλακα ''πατέρα'' της,την επόμενη φορα που θα την πειράξει,πραγματικά το ορκίζομαι οτι θα τον στείλω πακέτο στον Άγιο Πέτρο!

-Λοιπόν εδώ είμαστε...

-Πότε φτάσαμε κιόλας?Ειπα καθώς ήμουν αποροφημένη στις σκέχεις μου!

-Το γκαζωσα λιγάκι!

-Έτσι εξηγηται...

Μπήκαμε στο σπίτι και χαιρετήσαμε τη μητλερα μου!