CHAPTER 1

75 3 0
                                    

Chapter 1

Alexa POV

Andito ako ngayon sa mall ko. Yes, this mall is MINE. My mommy gave this to me last year. Her birthday gift for me. How sweet right. Hiwalay na ang mga magulang ko. I don't have siblings. Next time ko nalang ikukwento ang tungkol sa parents ko.

I'm here in my boutique. Hindi pa ako kilala ng mga tauhan ko sa boutique kaya I'm here to introduce my self to them. And I'm here in my mall because I need to buy my school supplies because tommorow is my first day of school.

I'm wearing an eye glasses of coarse hinding hindi ko ito kakalimutan. Naka long sleeve lang ako and naka palda na under the knee. Sa paa naman, naka doll shoes ako.

Tumingin tingin lang ako ng damit sa boutique ko ng may kumalabit saaking isa sa mga sales lady KO.

"Ehem, miss? May pambayad ka ba? Our dress is worth of two thousands. Ayun na ang pinaka mura." Mataray na sabi niya.

"Huh?" Nagtatakang tanong ko sakanya. Ano pinagsasabi niya?

"Tss, ang tanga mo naman. Ang ibig sabihin lang ng sinabi ko, umalis ka na dito kung wala kang pangbayad dahil na susuka ako sa pag mumukha mo." Mataray na saad niya ulit.

"At bakit mo naman ako pinapaalis dito? Sayo ba ito?" Gets ko na siya. Kala niya mahirap ako? Tss, baka nga mas mahirap pa siya sa katulong namin eh.

"Hindi ito sa akin pero darating ang may Ari nitong mall at nitong boutique. Kaya may karapatan akong paalisin kang hampas lupa ka bago pa dumating si Ms. Palermo." Galit niyang saad. Inilahad ko ang kamay ko sakanya at ngumiti. Nagtaka naman siya sa ginawa ko.

"Anong ginagawa mong bruha ka?!" Galit nanaman niya sigaw kaya napapatingin ang mga customers saamin.

"Wag kang mag eskandalo dito sa boutique KO. By the way, I'm Ms. Palermo. The OWNER of this mall and THIS boutique kung saan ako nakatayo at kung saan KA nagtatrabaho. But sorry to say this, wala ka ng trabaho so GET OUT!" Sabi ko kaya parang nagulat siya sa kahihiyan at tumakbo palabas. Naaawa naman ako sakanya pero kailangan Kong gawin yun dahil baka kada may ganun akong employee, lubus lubusin na nila ang kabaitan ko.

Pumunta na ako sa office ko dahil naghihintay na daw ang mga designer ko at ang manager nitong boutique.

Pagkapunta ko dito, lahat sila ng tinginan saakin at tinanong ng 'sino ka?'

"I'm Ms. Alexandra Loraine Palermo. The owner of this boutique." Kumunot ang noo nila at tumingin sa suot ko. Nakita ko yung mga designer na nagbulungan and yung iba tumatango.

Maya maya pa, may nagsalita ng tapos na sila mag bulungan.

"Uhm, Ms. Palermo. If it's ok, let's excuse our selves for an hours?" Sabi nung isang baklang designer. Tumango nalang ako and pag katapos nun, lumabas na silang lahat at kami nalang ang natira ng baklang ito. Kala ko ba kamiang ieexcuse?

"Ah, where are they going?" Nahihiyang tanong ko.

"Uuwi na sila. I'm here to transform you into a lady." Then he/she smirk. Sorry naman, bakla siya eh. Hindi ko alam kung he or she.

"Huh? Para saan?" Gulat na tanong ko.

"Because, kung ganyan ang mukha mo at halatang collage student ka palang, maraming magkakainteres na makipag partner sainyo at pag nangyari yun, dalawa na kayong may Ari nitong mall. Pwede ka rin niyang sapawan. So let's start this game haha." Then hinila niya ako.

Kung ano ano ang pinagkukuha niya sa boutique ko. Example, may nakita siyang dress na sobrang ganda, itatabi niya lang saakin then kukunin na niya. Parang expert lang?

"Ok, try all of this." Sabay turo dun sa mga damit na kinuha niya. Ehem, hindi ba ako mapapagod kakasukat? Eh mahigit sampung bestida yung kinuha niya eh.

***

After 3 hours, natapos din. Sa sampung mahigit na dress na sinukat ko, anim lang ang kinuha namen. Paano naman kasi yung ibang dress kita ang hinaharap. Oyy, readers, alam ko nasa isip niyo! Kahit ganto ako, malaki ang hinaharap ko no! Kakapagod.

Kakatapos ko lang rin bumili ng school supplies for tommorow first day of school.

Naglakad lakad nalang ako. And naiilang ako dahil halos lahat ng madadaanan ko tumitingin saakin.

Pagkatapos kasi mamili ng damit nung designer ko, minake over na rin niya ako. Naka contact lens ako ngayon ng brown. Then naka fitted jeans, white shirt and Adidas shoes.

Naglalakad lakad lang ako ng may nakabangga ako. For your info, tumatakbo siya habang nakatingin sa likod.

"Uhm, sorry mi--" hindi niya natapos ang sasabihin niya ng may sumuntok sa kanya.

"Gago ka! Pasalamat ka at maraming tao dito. Sa susunod na lapitan mo pa ang girlfriend ko, hindi lang yan ang aabutin mo." Galit ns sabi nung lalaking sumuntok sa lalaking nakahiga ngayon saka siya umalis.

"Sorry, naabala pa kita." Sabi noting lalaking ito.

"Hindi, ako dapat ang mag sorry, naturingang ako ang may Ari ng mall na ito pero wala man lang akong naitulong. Obligasyon ko ang mga customers ko. Ok ka na ba?" Nag aalalang tanong ko.

"Ah, ok lang. Sige, Alis na ako." Sabi niya at tumakbo.

"Wait, nay itata--" pero nakaalis na siya. Never mind na nga lang.

Umuwi nalang ako ng bahay.
***

Hi guys, hanggang dito nalang. Bukas na lang po ang susunod na chapter or bukas. Thank you. Don't forget to cote, comment, add this story on your reading list and follow me.

Behind The GlassesWhere stories live. Discover now