Behind The Glasses

CHAPTER 5

Chapter 5

Xandra POV

"So, bakit biglaan naman ang pagpapatawag mo ng dinner meeting na ito?" Agad Kong tanong kay Mr. Delimo ng makatapos na ako sa pagkain ko.

Uminom na muna siya ng juice at muling tumingin sa akin at nagsalita.

"Uhm, honestly, hindi naman talaga ako interesado sa bussiness na ito eh." Ouch lang ha? Siya yung nag patawag saakin tapos ganyan nalang niya ako tatratuhin? Na hindi siya interesado sa meeting na ito.

"My parents own this bussiness. But, yesterday, nagka emergency sa ibang bansa. Naaksidente si daddy that is why ako ang pinapunta niya. So, matanong ko lang, ikaw ba talaga ang nagmamay ari ng mall na sinasabi ni mommy o pareho lang tayo ng sitwasiyon?" He asked me. Obviously, may ibang kasama pa ba kami rito?

"Nope. I'm the owner of that mall. So, why did your mom called me to have a dinner meeting with you?" This time, ako naman ang nagtanong.

"Gusto ni mommy na makipag partner sa company niyo. Kung baga hdosnxiakshdoenpahdoehs..." Tapos an dami niya pang sinabing Hindi ko maintindihan.

"So, ok lang ba?" Tanong niya saakin.

"Sorry ha? Gusto ko kasing maging kapartner sa bussiness ay bata pa katulad ko para pareho kami ng takbo ng isip." I said. Syempre paano pag siya nalang lagi ang masusunod?

"Oh, kung gusto mo, I'll talk to my mom and sasabihin ko na ako nalang ang mag hahandle ng company na makikipag partner sa company mo? Marami naman kaming company so okay lang ba?" He asked.

" I thought you're not interested?" Sabi ko.

"Ah, I changed my mind. I wanna be a bussiness man. So, deal?" Sabay lahad niya ng kamay niya sa akin. Inabot ko naman ang kamay ko para hindi siya mag mukhang tanga.

"Deal." I answered.

"Teka, where are you studying?" Tanong niya sa akin.

(A/N: hello! Sorry po. Hindi ko matandaan kung nilagyan ko na ba ng pangalan ang university nila pero ang ilalagay ko po ngayon ay ang final na pangalan ng university nila. Sana hindi kayo maguluhan.)

"Ah, sa East University. 1st year collage. ABM Student." I said XD.

"Ahh, nice course." Sabi niya habang nakangiti. Wait ang gwapo niya!!!

"Ang gwapo.." Wait, nasabi ko ba yun?

"Hahaha salamat. Ikaw din ang ganda mo." Sabi niya saakin them pagkatapos nun parang uminit yung pisnge ko? Yumuko nalang ako.

"Ahh sino nga pala yung kausap mo sa phone kanina?" Tanong ko.

"Ah girlfriend ko yun. Si Aeri---" naputol ang sasabihin niya ng Bumukas ang pinto.

"Hindi ka ba marunong kumatok?" Galit na sabi ni Mr. Delimo. Mukha butler yung nasa pinto.

"Sorry master. Sasabihin ko lang po sana na ok na daw ho ang daddy niya sami ni ma'am. At itatanong ko lang ho kung malapit na kayong matapos." Sabi niya habang nagkakamot ng ulo.

"Tss, ok. Buti naman at okay na si daddy and I just wanted to tell you na you don't have the right to ask me kung matatapos na ba kami sa pinag uusapan namin. " malamig na pagkakasabi ni Mr. Delimo.

"Sorry master. Excuse me." Sabi nung butler at umalis na.

"Ahh, so where are we?" Tanong niya.

"Nandito parin." Inosenteng sagot ko. Hindi naman kami umalis diba?

"Hahaha you're funny. So, ilangtaon kana?" He asked.

"16 years old. " I proudly said XD.

"Oh, masiyado ka pang bata para maging owner ng napakalaking mall at company." He said.

"I know right. Pero kailangan dahil dadalawa lang kami ni mommy sa buhay at madam I kaming company kaya kailangan naming maghati." I explained.

"Oh, I see." Sabi niya at nag kwentuhan nalang kami hanggang sa napatingin ako sa wrist watch ko at napansin Kong late na.

"Uhm, Mr. Delimo---"pero pinutol niya ang sasabihin ko.

"Nathan. Just call me Nathan." Nakangiting sabi niya.

"Nathan. Ahit gustong gusto ko pa makipag usap sayo, bawal na talaga. I really have to go dahil masiyado ng late." Sabi ko sakaniya.

"Hahaha I don't mind. But gusto mo bang ihatid kita?" Tanong niya saakin or should I say, alok niya saakin?

"Nathan, kahit ayokong nanggihan ka, kailangan eh. I brought my car kasi and wala akong driver na kasama kaya ako lang ang mag dadrive para sa sarili ko. Sorry." I Sincerely said.

"Oh, I understand, don't worry." He said.

"So, may I go now?" I asked him. Syempre

"Yes, you can." He said at umalis na nga ako para umuwi ng bahay.

****

Hi guys! Sorry ang lame. I'll update tommorow. Don't forget to vote, comment, add this story on your reading list and follow me. Sorry sa wrong grammars.