Su'dan; Burak gittikten sonra kendimi değişik hissettim. Acaba aşık mı oluyordum diye kendime sordum. Ama bu imkansızdı beni istemezdiki hayatım boyunca zaten istenmeyerek yaşadım. Bu benim için sorun olabilirdi. Ama fazla takmayacaktım odama çıkarken danışmadan anahtarımı aldım. Odaya çıktım çantamda o eski fotoğrafa bakarken çok duygulandım ilk defa o resme bakınca nefreti hissettim ben bu günden sonra o fotoğraftakini sevmeyi bıraktım. Çantamda erkek bilekliği gibi bir şey vardı. Alıp bakarken üstündeki isim beni mutlu etti amaçsızca yazan isim "Burak"tı . Akşam olunca uyumak için yatınca istemsizce engellemeye çalışsamda olmayan bir şeydi Burak ın görüntüleri geliyodu aklıma çok güzeldi ama vazgeçmeliydim. Sabah olunca banyoya girip üstümdeki yükten kurtulmaya başladım bugün iş vaktiydi . Mesleğimi çok seviyorum ama yorucu gibi biraz. Banyodakinin çıkınca saçlarımı kuruttum. Dalgalandırıp üstüme beyaz düz bir t-short giyip altına bol lacivert cinlerden giydim topuklu ayakkabıları çok sevdiğim için altına bebek mavisi bir topuklu ayakkabıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu çok seviyordum ama yapıcak bir şey yok bu kıyafete bu ayakkabı yakışıyor. Dışarı çıkınca kuaföre giderek saçlarımın aralarına maviler attırdım. Allahtan bugün işe 13:00' da gidecektim. İlk önce kuaförden çıktıktan sonra Alaya yani Burak'ın yanına bilekliği vermek için gittim. Onu gelmesi için danışmaya söyledim her zamanki gibi o bankta beklemek için oturmaya karar verdim. Beklerken habersizce bana bakan Burak'ı fark ettim. Korkmuştum ayağa kalkarken bana şöyle dedi. " Özür dilerim, korkutmak istemiştim." "Sorun değil , ben sana bir şey vermeye geldim." " Ne vermeye geldin?" " Dün herhalde bilekliğini benim çantama düşürdün, üstünde senin adın yazıyoda senin zannettim bende." "Evet bende her yerde onu arıyodum benim için önemliydi çok teşekkür ederim." " Bir şey değil." " Şey bu arada saçların güzel olmuş." " Sağol , ben artık gideyim hem seninde işin vardır." " Evet neyse görüşürüz işim var benim çok bile tuttun." " Neden bana karşı böyle davranıyorsun insanca konuşamıyomusun?" Sesim gittikçe yükseldi timdeki arkadaşlarından biri benim küçüklükten beri en iyi arkadaşımdı onu göz ardı ederek tartışmaya devam ettik. "Laflarına dikkat et canını yakarım!!" " Yok ya hadi ordan !!" Timdeki arkadaşları arkadan oo yaparcasına sesler çıkardı. Kolumdan sertçe tutan Burak canımı yakmaya başladı. " Bırak kolumu !!!" " Benimle düzgün konuşmayı öğreniceksin!!" Kolum morarmaya başlamıştı küçüklük arkadaşım Aytaç beni tanımakta güçlük çekti. Ama sonunda hatırladı. Yanımıza gelerek Burak'ı durdurmaya çalıştı. " Abi bıraksana kızın kolu morarmaya başladı. Hem siz nerden tanışıyorsunuz . Su .." " Sen bu kızı nerden tanıyosun?" " Abi o benim çocukluk arkadaşım." Kolumu bırakınca Burak Aytaça sarıldım ama kolumun ağrısından konuşumadan tartışma büyüdü. " Neyse bak kızım benim le doğru konuş yoksa başka bir yerlerin morarır." " Hadi ya ordan acıdını mı zannediyorsun?" Canımı acıtan bir cümleyle set bir tepki kodun ona. " Ailen çok acıttığı için mi hissetmiyorsun??" " AİLEMİ KARIŞTIRMA!!!!" Diyerek sert bir tokat attım . Arkamı dönerek gözlerim dola dola gittim. Son söylediği kalbime hançer sakladı anlamadım bana neden bu kadar kaba davranıyor. Burak'tan; Attığı tokattan başım döndü. Hemen içeri girdim sinirden başım döndü. Sinirim sönünce Görkem lafa atıldı. "Vayy bizim Burak'a bak beee guşu ganadından vurmuş valla.." "Görkem valla kaşınma!" Aytaç; "Hafız baba size bir nikah çakar." " Olun susun lan" Görkem; " İkide çocuk biri kız biri erkek . Erkeğin adınıda Görkem koyarız . Bir sinirle kalkıp odama gittim. Yaptıklarım acaba kızı canını yakmışmıydı çok merak ettim.
