Behind The Mask

Weee! This is my first story. :D

Grabe pahirapan sa paglagay nito sa wattpad. hehe! Nag hahang, nalolowbat at biglang namamatay ung laptop. Pero success nagawa at natapos ko din :DD :DD :))))))))))

Hope u guys will ENJOY THIS :D

________________________________________________________

*Beep* Beep*

Okay! Hala ayan na ung service! Panic. PANIC!

Hehe. Panic mode. Anjan na ung service & hindi pa ako nakakabihis ng uniform.

"BELLA!ANJAN NA SERVICE MO!BILISAN MO!" Sigaw ni muder.

"Coming mother."

Suot ng uniform..

Palda...

Blouse....

Socks....

Shoes....

IM DONE! ^________^V. I think.

*toogsh* *toogsh*

At parang monster sa dagundong ung pagbaba ko ng hagdan.

"ISABELLA PHANTOMHIVE! its 5:30 in the morning for petes sake.MAGPATULOG KA!"sigaw ng sister ko.

"Sorry sis. Bye!"

Okay! Lingon. Lingon.

Bag.

Baon.

And...

Oh right.

"Bye mom. Muaaahhhhh"

"Ung buhok mo suklayin mo. Mag pulbo ka mukha ka na namang may sakit."

"Yes mom. I got it. Sa service na lng ako mag aayos."

"Okay bye. Ingat."

Tumakbo na ako sa papuntang service. At sa front seat ako umupo.

"Gooooooooood morning kuya Rey! :D . Sorry kung matagal. Sisihin ung pusa ko. Ngayon pa nanganak yan 30 mins. Ako andun at pinapanood syang manganak.

"Ayy. Good morneng din. Naku! Pati pusang walang kamuwang muwang dinamay pa.Osya sya sakay na."

At sumakay na ko. Kalat na naman sa may harap ng service ung gamit ko.

Suklay..

Necktie..

Cellphone..

Face powder..

Okay routine muna.

1st check ng phone.

22 messages. Sus! Puro gm lang. Maya na yan.

2nd suklay. Suklay dito suklay dun.

3rd powder

4th necktie

Okay im deffinetely done! :D

Wait! Papakilala muna ako ^__^

Isabella Phantomhive here ^______^V . Weird ng surname ko nuh. Ewan ko ba dun kung bat un ang appelido namin. Anyways. I'm 15 yrs. old. 3rd yr student at Windsor Acadamy. And im special :). (~sus if i know special child ka lang talaga) . Wag kang magulo author kung ayaw mong mawalan ng leading lady sa story mo! (alright. alright. shut up na nga di ba.sheesh!) Okay. As i was saying special ako.Un ung sabi sakin palage ng parents ko. They treat me like i'm a fragile crystal figurine. Haaaaay. Dont know why. Back to the story na.