* przeczytaj poprzedni :)
Zakrywam usta dłonią a do oczu napływają mi łzy, tyle znajomych osób przyszło na moje przyjecie.
- Boże, jesteście najlepsi! - piszczę i przytulam brata i przyjaciół. Stoimy z bratem przy scenie a ludzie podchodzą i składają nam życzenia oraz dają prezenty, nie pamiętam kiedy ostatni raz czułam się tak szczesliwa. Wróciłam myślami do wszystkich przykrych wydarzeń, które przezyłam. Odpedzilam napływające łzy, potrząsając głową..
------------------------
Siedziałam na kolanach Charliego, a impreza trwała w najlepsze, i nikomu nie przeszło nawet przez myśl że może sie stać coś złego, usłyszeliśmy uderzenie i pisk opon dochodzący z zewnatrz. W tamtym momencie zorientowałam się, że przed klubem stał leondre, zerwałam się z kolan Lenehana i wybiegłam z klubu.. Mogę sie założyć, że mój szloch usłyszeli wszyscy. Leo leżał na ziemi nie ruszając sie, klatka piersiowa z ledwością się poruszała. Kucnełam przy nim, próbując go ocucić, chłopak otworzył ledwo oczy i wyszeptał, że mam zadzwonić na pogotowie. Chwilę później Charlie odciągnął mnie od brata, mama zadzwoniła na pogotowie a ja próbowałam się wyrwać by znaleźć się znowu przy moim bliźniaku. Moje starania poszły na marne a już chwilę później zaczęło kręcić mi się w głowie i potem była już tylko ciemność..
**********************************
A więc wróciłam, po bardzo długim czasie naszła mnie nagła wena by napisać rozdział do mojego pierwszego życiowego opka. Prawie zemdlałam widząc, że moje jakże marne opowiadanko o Charliem ma prawie 4.5 tyś. wyświetleń! Dziękuję wam z całego serca! Przesyłam buziaki i obiecuje poprawę i częstsze pojawianie się rozdziałów! Ily 💕
CZYTASZ
Amnesia. Ch.L.
Teen Fiction'Co jest lepsze dla serca: amnezja czy śpiączka? zanik pamięci czy zanik świadomości?'
