10 Ways to Forget About Him |Book 2|

{35.}

[Σορρυ που έκανα τόσο καιρό να βάλω κεφάλαιο❤️
Spoiler Alert- ποβ Αχιλλέα και πρώτοι φόβοι.]

ΑΡΤΕΜΙΣ

"Εάν σε πειραζει τόσο πολύ η απόσταση παίρνω διαμέρισμα στην Ουαλία και τέλος όλη αυτή η ανακατωσούρα." Αυτά τα λόγια δεν έλεγαν να φεύγουν από το μυαλό μου από την ώρα που έφυγα από το σπίτι του μέχρι και την επόμενη μέρα.

Τα εννοούσε; Θα ερχόταν Ουαλία για εμένα; Για να είμαστε μαζί;

Τι κάθομαι και σκέφτομαι; Δεν μπορώ να τον αφήσω πάλι στην ζωή μου! Δεν μπορώ να χωρίσω τόσο εύκολα τον Σωτήρη λες και δεν σήμαινε τίποτα για εμένα. Τον αγαπώ, ακόμη κι εάν η αγαπη μου για τον Αχιλλέα είναι πιο έντονη.

«Μωρό μου;» η φωνή του Σωτήρη με επανέφερε στο τώρα. Κοίταξα γύρω, στο αεροπλάνο, τα άτομα που είναι όρθια και περιμένουν σε μια σειρά για να βγουν εξω.

«Φτάσαμε κιολας;» ρώτησα με ένα χασμουρητό ενώ τεντώθηκα. Κοίταξα εξω από το παράθυρο για να επιβεβαιώσω τις σκέψεις μου. Πίσω στην Ουαλία λοιπόν.

«Ναι.» απαντησε ο Σωτήρης και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη.

Αρχίζαμε να μαζεύουμε τα πράγματα μας ενώ η γραμμή με τα άτομα προχωρούσε προς την έξοδο. Περιμέναμε μέχρι και το τελευταίο άτομο έτσι ώστε να βγουμε χωρίς να στριμώχτουμε. Με το που πατήσαμε σε έδαφος ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου. Όταν πήραμε τις βαλίτσες μας με τον Jack και βγήκαμε από εκείνο το μέρος αρχίσαμε να ψάχνουμε την Μαργαρίτα, η οποία είχα πει πως θα έρθει να μας πάρει.

«Εδώ!» ακούσαμε την χαρούμενη φωνή της από την δεξιά πλευρά μας. Μόλις την αντίκρισα αμέσως αφησα τα πάντα και έτρεξα προς το μέρος της. Την πήρα μια σφιχτή αγκαλιά και αμέσως αρχίσαμε να γελάμε.

«Μου ελειψες κεφτέ.» μαρτύρησα με ένα παράπονο στην φωνή της ενώ δεν την άφηνα από την αγκαλιά μου.

«Και εμένα.» ειπα με ένα γελακι ενώ απομακρυνομασταν. Ακούσαμε βήματα και γυρίσαμε για να βρούμε τον Σωτήρη να κουβαλάει τα πράγματα με τον Jack και να έχει φτάσει προς το μέρος μας.

«Γεια σου Σωτσωτ.» είπε η Μαργαρίτα με ένα χαμόγελο και πήγε προς το μέρος του δίνοντας του μια αγκαλιά.

«Γεια σου Margie.» είπε την ώρα που έπαιρνα την βαλίτσα και την τσάντα μου από τα χέρια του. Αρχίσαμε να μιλάμε για την Ελλάδα ενώ προχωραγαμε προς την δεξιά πλευρά του αεροδρομίου όπου και ήταν η έξοδος.