Evlen Benimle!

Ben Şimdi Evli Miyim?

Elena 2 gündür benim yerime şu evlilik konusunu halletmeye çalışıyordu.Bu da şu anlama geliyordu İngiltere’den postalanmam için sadece 5 günüm kalmıştı.Kendi içimde İngiltere’yle veda konuşması yapıyordum.O da sırada telefonum çalmaya başladı.Arayan Elenaydı.Kötü haber tez duyulur derlerdi.Tahmin ettiğim cevabı duymak için telefonu açtım

“Caroline hiç sesini çıkarmadan beni dinle  evleniyorsun.”  Telefonda mutluluk çığlıkları atıyordu.Şaka olmalıydı.Hadi ama bu benim beklediğim cevap değildi.

“Elena eğer şaka yapıyorsun seni öldürürüm.” Dedim inanamayarak.Belki de İngiltereyle veda için çok erkendi.

“Eve gel detayları sana anlatmak için sabırsızlanıyorum.” Dedi ve ben cevap vermeden telefona kapattı.Bir kaç kere gördüğüm bir adamla sadece kağıtta olsa bile evlenecektim.Bu gerçek miydi?Ben ve Nikklaus.Fark etmeden kahkaha atmaya başlamıştım.İnsanlar bana garip garip bakınca yaptığımın farkına varmış ve çenemi kapattım.

 1 saat sonra 2 haftadır benim de yaşadığım eve vardım.Kapıyı Elena açtı.Elena sanki gerçek anlamda evlenicekmişim gibi mutluydu.Belki de bir gün gerçek anlamda evlenirsem Elena’ya haber vermemeliyim.Sahtesinde böylese gerçeğinde nasıl olacaktı kim bilir?Hiç konuşmadan salona yürüdü ve bende onu takip ettim.Koltukta hiç beklemediğim bir isim oturuyordu.Nikklaus.Hadi ama düğünden önce gelini görmek uğursuzluk getirir.Elena’ya onu buraya davet ettiği için öldürmek istiyordum.Nikklaus beni görünce yüzünde sinsi bir gülüşle bana baktı.Stefan Nikklaus’un tepkilerini izliyor ne yapacağını merak ediyor gibiydi.

“Merhaba Caroline.” Dedi oturduğu yerden kalktı ve elini bana uzattı.Biraz çekingende olsa olsa ona karşılık verdim.

“Merhaba Nikklaus.” Dedim sinirden tıslayarak çıkan sesimle.Elena bana bakıyor biraz daha güler yüzlü olmam için kaş göz işareti yapıyordu.Yapmacık bir gülümseme suratıma yerleştirerek kanepeye oturdum.

“Yarın evleniyoruz Caroline ve ben senden halen bir evlilik teklifi alamadım.” Dedi Klaus sinsi gülerek.Yarın evleniyorum ve bundan benim bile haberim yok.Öfkeli gözlerle Elena’ya baktım.

“Elena canım baş başa konuşmaya ne dersin?” dedim sinirle ve Elenayı kolundan tutup mutfağa doğru sürükledim.

“Yarın evleniyorum ve haberim yok.”

“Caroline seni bu ülkede tutmak için sadece 5 günümüz var sencede mantıklı değil mi yarın evlenmen.” Dedi gülümseyen gözlerle bana bakarak.Haklıydı.Bugünü  de saymazsak 4 günüm kalıyordu.

“Peki Elena nasıl kabul etti?”

“Galiba Stefan yıllardır bekledikleri ortaklık teklifini yapmış ve karşılığında seninle evlenmesini istemiş.” Yani kısaca Stefan benim için koca adayı satın almış.

“Benim için neden bu kadar şeye katlanıyorsunuz Elena.” Dedim bizi duyamazlardı ama ben yine de tedbir alarak fısıltıyla konuşuyordum.Yanımıza geldiğini fark etmediğim Stefan lafa atladı

“Çünkü sen bizim dostumuzsun.Dostlar bunun içindir.O yüzden yaptıklarımızın sebebi olması gerekmiyor.” Dedi.Gözlerim dolmuştu.

“Evet Stefan dostlar ülkede kalması için arkadaşına koca adayı satın alması içindir.” Dedim gülerek.Hepimiz birlikte gülmeye başlamıştık.Aklıma bir soru takılmıştı.Peki yabancılar şubesini nasıl ikna etmişlerdi.

“Yabancılar şubesini evliliğe nasıl ikna ettiniz Stefan?” diye sordum meraklı gözlerle.

“Caroline karşında büyük bir iş adamı durduğunu unutuyorsun.İkna işine gelince orası meslek sırrı.” Dedi bana göz kırparak.Sorgulamadım.Hep birlikte Nikklaus’un yanına geri döndük.

“Peki herkes sorununu halettiğine göre evlilik anlaşmasına gelelim.” Dedi Klaus ciddi bir tavırla.Sahte evlilik bu ne evlilik anlaşması.

“Peki.Kurallarını söyle” Diye geçiştirdim

“1.KURAL evimde yaşadığın sürece asla benim eşyalarımı dokunmayacaksın.” Dedi.Evinde mi.Ne dediğinin farkında mısın.Stefan’a baktım.           Ne düşündüğümü anlamış olmalı ki

“Evet Caroline yabancı şube evliliğiniz gerçek olduğu konusunda ikna olmak için beklenmeyen zamanalarda ev ziyaretlerine gelecekler.Kısaca Klaus’la yaşamak zorundasın.” Dedi kaşlarını kaldırarak.Sıçayım ben böyle işe demek istiyordum.Devam etmesi için Klaus’a baktım

“2 kural ailemin bu evliliğin sahte olduğu konusunda hiçbir haberi olmayacak ve son kural da asla birbirimize karşı bir şey hissetmek yok anladın mı?Bana aşık olmak falan yok.” İşte bu beni çok sinirlendirmişti.

“Saçmalama bu dünyada son erkek bile olsan sana aşık olmam ben.” Dedim gözlerimi devirerek.Genel olarak uydurduğu kurallar çok saçmaydı.Ama burada kalmak için katlanmalıydım.

 İlerleyen saatlerde ben odama çekilmiş Klaus ve Stefan maç izlemeye dalmışlardı.Sonuçta yarın düğün günüm dinlenmem lazım.

 Sabah erkenden benden daha heyecanlı olan Elena beni uyandırdı.

“Kalk bakalım düğün kızı.” Dedi.Homurdanarak kalktım.Tabi ya evlenecektim.Güzel bir kahvaltıdan sonra giyinmek için odama çıktım.Dolaptan bir şeyler seçip üstüme geçiştirdim.Elena kapıyı bile çalmadan odama damladı.

“Üstünde ki ne Caroline istersen eşortman falan giy.Rahat olur evlenirken.” Dedi.Bir an için ciddi olmasını diledim ama değildi.Çoktan dolabıma gitmiş ve benim için siyah bir elbise seçmişti.

“Sahte olsun olmasın evleniyorsun Care.Senin pek umrunda olmayabilir ama ben önemsiyorum.” Sorun zaten bu.Her şeyimizi tamladıktan sonra Stefan bizi Nikklaus’un yanına götürmüştü.

5 saat sonra her şey bitti.Şimdi ben evli miyim?Kağıt üzerinde evet.Aslında büyük bir sorun üstümden kalkasa da daha büyük bir sorun içime yerleşmişti.Nikklaus’la aynı evi paylaşmak.Elena tüm kıyafetlerimi çoktan onun evine göndermişti.O aptal nikah töreninden sonra beni Nikklaus’la baş başa bırakıp kendi evlerine doğru yol almışlardı..Ben mi ?Şu an beyin ölümü gerçekleşmiş ego yumağıyla aynı arabadaydım.

“Eee tatlım bir şey yapmak ister misin?Mesela yeni evli çiftlerin yaptığı tarzda şeyler.” Diye sordu sinsi sindi gülerek Klaus.Gözünü yoldan ayırmadan bana laf yetiştiriyordu.Salak!

“Çok beklersin canım.” Dedim yapmacık gülümsemle.Sonunda artık yeni evime gelmiştim.Garip bir şekilde Nikklaus’tan beklediğimin çok üstünde bir evdi.İçeri girdiğimde “Hapishanene hoş geldin Caroline.” Diye söylendim.Neyse ki Nikklaus beni duymamıştı.

“Ben nerede uyuyacağım Nikklaus” dedim etrafımda ki biblolara bakarak.Aslında benim için özel bir oda var mı çok merak ediyordum.

“Kanepede yatarsın Caroline” dedi umursamaz tavırla.

“Centilmenliğe noldu.Kanepede falan yatmam ben.” Dedim sinirli tavırlarla.

“O zaman Caroline burada yatarsın “ dedi ve tam önünde durduğumuz kapıyı açtı.Her taraf koliyle doluydu ve etrafa ölü hayvan kokusu sinmişti.Duvarların rutubeti her yeri sarmış hatta köşede duran eski yatağın küflenmesine neden olmuştu.

“Ciddi misin Nikklaus”

“Bana Nikklaus demekten vazgeç sadece Klaus  ve ciddiyim bu oda senin.Gerçekten nerede yattığın umrumda değil Caroline.” Dayan Caroline.Yüzüne bir tane patlatmamak için kendimi zor tutuyordum.

“Çok iyi bir koca olacaksın Klaus.” Dedim alaycı tavırla.

“Şüphen olmasın Caroline.” Dedi piç sırıtışıyla.İçimden Elena’yı suçluyor ve onu arayıp küfür etmek için uygun bir zamanı kolluyordum.En azından sinirimi ondan alabilirdim.Her kızın evlilik hayalleri vardır arada benimde Tyler ile birlikteyken kurduğum oluyordu ama şimdi ne hayal ettiğim adamla ne de hayal ettiğim törenle evlenmiştim.Düşünmek istemiyorum. Düşünmekten yoruldum. Sadece uyumak istiyorum