Love is waiting... (JaDine FanFiction) COMPLETED

Chapter Two:

Love is waiting...

Chapter Two:

Nadine's

"O kamusta naman? Nakatulog ka ba? Alam mo, sa tingin ko hindi. Ang itim ng mukha mo oh! Para kang sinukluban ng reyna ng kadiliman diyan. Tapos tulala ka nanaman-"

"Oo na Annika. Oo na." 

"E anong oo na? Kamusta? Mag-share ka naman! Kanina pa tayo magkasama tapos di mo ko kinukuwentuhan!" 

Napahinga na lang akong malalim. "Wala." matigas kong sabi. Wala naman kasing nangyari. Kahit na bumalik na siya, kahit na nandito na siya. Wala parin e, ibang-iba na siya sa Alex na kakilala ko. Naroon yung tataasan niya pa ako isa niyang kilay. Tapos pagkanakatingin ako sa kanya bibigyan niya ako ng 'WHAT?-look' kaya di na lang ako titingin. Scroll lang siya ng scroll sa phone niya tapos tatawag yung MANAGER niya tapos maguusap sila ng hindi ko naiintindihang topic. EWAN KO! 

Siguro kailangan ko siguro mag-sorry sa kanya, kasi nga diba iniwan ko siya. Baka kasi nagtatampo lang ang bestfriend ko. Kasi diba, iniyakan niya naman ako noon. Baka miss na miss niya na rin ako ngayon. 

"Hoy." 

"Annika, pwede ba? Tama na yang pambubulabog mo?" 

"Sobra ka naman!" sabi pa niya. E sino pa namang hindi magooverthink sa nangyayari sakin ngayon? 

"SHAX! Nandito siya!"

"Halika dali!"

"Balita ko, sa class A daw siya papasok!" 

"Teka, Miss. Anong meron?" tanong ko sa isa sa mga babaeng nagtatakbuhan. 

"Andito si Alexis Cruz!" 

"Andito si Alexis Cruz!" 

"Andito si Alexis Cruz!" 

"Andito si Alexis Cruz!" 

"Andito si Alexis Cruz!" 

Lumiit nanaman ang mundo ko. "ANO?" ipagprovide niyo nga ako minsan ng hearing aid. Nabibingi na yata ako. 

"Nadine, gusto mo puntahan natin siya?" 

"Anong gagawin natin dun? Dagat ng mga babae ang sasalubong satin dun." 

"Sabagay. Pero bakit naman kaya siya nandito?" sabi pa ni Annika. 

*kring kring* 

Pumasok na kami sa klase namin ni Annika. Medyo matagal tagal na rin, 3 hours na akong nakatunganga. 

"Sorry to interrupt our class but we have some concerns here. May I introduce to you your new classmate, Alexis Cruz." sabi ng Prof namin. Nagsigawan naman ang mga babae. Tapos nakatingin lahat kami sa pintuan. Pumasok siya na nasa bulsa ang mga kamay niya, yung buhok niya na babaan ng helicopter, nakataas nanaman. 

"Good morning." bati niya. Pero nagsigawan parin sila. A big smile, yun yung nakita ko sa mukha niya. That smile that took fish bones in my heart. That smile that took the nation by storm. That SMILE. Maangas parin siya. He always speaks up his mind. Englishero parin. Gwapo pa din naman. Imagine a superstar walking through the door, maggo-good morning sainyo and he's your bestfriend and classmate and first love. One of those crazy fantasies right? How pathetic. 

Umupo lang siya sa bakanteng upuan sa gitna, lahat ng mata ng mga babae ay nasa kanya. Yung mga lalaki naman, bulong ng bulong. Mga dalawang oras, yun lang ang ginagawa nila. Kung nandito si Annika, may matsitsikahan ako nito.