Love is waiting... (JaDine FanFiction) COMPLETED

Chapter Six:

Love is waiting...

Chapter Six:

 A/N: This is dedicated to @jadine_21 Thank you and keep on reading! :) 

Readers, I want to hear your feedbacks, comment below! Inaagahan ko na ang pagu-UD hahaha. :) 

Nadine's

May pumasok pang mga babae sa C.R. Titignan ulit nila ako at pagbubulungan. 

"Anong nangyare?"

"Baka naligo lang." 

Nakatunganga lang ako dito, kahit nabubunggo na nila ako. Unti-unting tumulo yung luha pababa sa muka ko. 

Ano ba kasing kasalanan ko sainyo? Andami nang nagyayari sakin. *sniff.sniff* Kinuha ko yung panyo sa bulsa ko at pununasan ko ang basang basa kong mukha, buhok at uniform. *sniff.sniff* Lumabas ako, as usual, pinagtitinginan nila ako tsaka pagbubulunggan. Pumunta ako sa locker ko at kinuha yung extra P.E uniform ko dun. Tas bumalik ako sa banyo. Hindi tumigil yung luha sa pagbagsak sa mukha ko. 

*sniff.sniff* Pati pala bag and notebooks ko nabasa na din, even my phone. Isang bucket yung dala nila e. Nagpalit na ako ng P.E ko tapos pinunasan ko yung luha ko and lumabas na. 

"Kayang kaya mo yan Nadine, ikaw pa ba?" bulong ko sa sarili ko. For the nth time, tinggin nanaman sila ng tinggin sakin. 

"Bakit ganon yung suot niya? Di niya ba alam na regular uniform tayo ngayon?" mga bulong bulong nila. 

Kasi nga diba, naka P.E ako. Yumuko na lang ako at dumaan sa clinic. Pinaayos ko yung patch ko kasi nabasa siya. Tapos paglabas ko ng clinic, walang katao-tao sa hallway. Tinignan ko yung relos ko, late na ako. Shax. 

Dahan-dahan lang ako pumasok sa classroom kase nagsisimula na yung Prof namin mag-discuss. 

"Ms. Amante....." Hinto. Ikot konti. Lingon kay Prof. "YOU.ARE.LATE." 

"Sorry Sir, kasi po-"

"There's no room for excuses Ms. Amante, stay outside." sabi ng Prof namin. Kaya lumabas ako. 

Hingang malalim. BAKIT BA AKO MINAMALAS NGAYON?! NAKAKAINIS. PUPUTOK NA AKO SA INIS DITO. 

Napahawak ako sa ulo ko. "A-aray."  UNA, nasabunutan, natapakan, nagkascratch. PANGALAWA, nabugbog at muntik pang mapagsamantalahan. PANGATLO, nabuhusan ng tubig. AT PANGAPAT, napalabas ng klase. 

Ginagagantihan mo ko destiny ha. Eto na ba yung ganti sa pangiiwan ko kay Alex noon? Eto na ba yun? PAST IS PAST. Tsaka sorry na. Sabi ko naman sayo, I have to stick with my family. Pero okay lang, sige. Bring it on. Para naman  sa kanya e. 

Sumilip ako sa bintana ng classrom, at nakita ko siya. "Kahit hindi niya ko napapansin..."

~

Natapos na ang klase NILA, hindi din ako pinapasok sa iba ko pang classes kasi improper uniform daw ako. Hindi rin ako pwedeng lumabas at umuwi dahil ayaw ako palabasin ng guard. Ang ginawa ko dito sa campus? Tumambay sa waiting area ng faculty kasi air-conditioned siya. Pag may dumaang Prof, ngingitian ko lang sila na para ako shunga. KAsi para naman talaga akong bugak dito. 

At sa wakas nagbell na. Hihintayin ko na lang si Annika, kaya lumabas na ako. Kaso pagkalabas ko, si Alexis ang sumalubong sakin. 

"Ahmmm Alex...." sabi ko sa kanya. Pinamulsa niya lang ang kamay at DINAANAN NANAMAN NIYA AKO. Ang malas mo naman Nadine! Di ko na siya sinundan pa ng tingin, napabuntong hininga na lang ako. 

WOW. So may time limit na ba ang pagiging close niya sakin? May curfew na ba? Husayan na ba ang labanan dito? PHEW, ano bang karapatan kong magreklamo? Epal lang naman ako dito. 

Chillax ka lang Nadine, baka hindi ka lang niya nakita at napansin o kaya narinig. 

"Girl, anyare?" 

"Annika..." napakamot ako sa batok ko. "Kwekwento ko na lang sayo mamaya sa cafe." 

Lumabas na kami sa campus tapos dumiretso sa kalapit na cafe ng school. Tsaka ko sa knya kinuwento lahat. 

Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah. Blah.

"Talaga? Ang malas mo!" sigaw niya. Napatingin tuloy saamin yung iba. "Ay, sorry po." 

"SHHHHH. Sobra ka naman, pero tama ka e. Malas talaga." sabi ko sakanya at tsaka humigop ng kape. 

"Pero, stay positive ka parin. Maniwala ka sa power of....."

"LOVE?" 

"NATURE." 

"Nature? Aanhin ang power ng nature?" 

"You need energy. O kumain ka ng kumain." sabi ni Annika. O sige, maniwala sa power of nature. Iba talaga kapag may kaibigan kang nature lover, sus. Pero siya lang naman ang kaibigan ko sa school at wala ng iba. Marami kasi silang kinaayawan saakin, hindi ko alam kung ano o bakit. Pero siguro, mayayaman silang lahat at ako? HINDI. 

Hindi kasi nila alam na yung Mommy ko and Daddy ko ay malakas na contributors pagdating sa ekonomiya ng bansa. Si Annika, siya ang unang-una at huling-huli (???) kong kaibigan dito. Kasi kakadating ko pa lang, kinaibigan niya na ako. At siya lang din ang nakakaalam na mayaman ako. 

Maraming mayamang tao sa school, pero walang mga binatbat yan kapag wala ang mga magulang nila. All they know is how to throw a party and of course, how to party hard.  

"May good news ako sayo." sabi ni Annika. "May camp daw ulit next month, may part II." sabi niya at nagbaba taas ng kilay. 

"Wag mong sabihing inaaya mo ko sa camp na yan." 

"Inaaya kita sa camp nayan." sabi niya at binigyan ako ng nakakalokong ngiti. "Relax relax ka naman minsan." 

Makakatanggi pa ba ako sa babaeng to? Tsaka isa pa, dahilan ako kaya hindi siya nakaattend nung first camp. Kaya dapat naman akong bumawi sa kanya. "Sige ba." 

Nagulat siya. "Thank you Nadine. Mapapamahal ka sa inang kalikasan. MABUHAY!" napatingin nanaman sa kanya yung ibang tao dito sa cafe. "Sorry po." 

Kumain pa kami ni Annika tsaka namasyal muna. Nagpasama pa kasi siya e. Pumasok siya sa isang girl boutique pero naiwan lang ako sa labas. Sa entrance nung boutique, may nakita akong picture and poster ni Alex. Napakadami niyang mall shows at sobrang nakakapagod kasi sunod-sunod. Sinabay niya pa yung pag-aaral niya, nakakapagpahinga pa kaya siya? 

"Nadine?" 

"Paul?" napangiti ako. 

"Hi." sabi niya. 

"Hello." sagot ko naman. "Anong ginagawa mo dito?" 

"Napadaan lang. May patch ka pa ah, tsaka naka uniform ka pa, tapos nandito ka sa Mall. Diba dapat nagpapahinga ka?" 

"Ok nanaman ako e. Salamat sa pagaalala. Nga pala, pwede magtanong?" napakamot ako ng noo ko. "Bakit ang dalas niyo mang-snob?" Awkward ba yung tanong ko? Tama naman ako diba? Ang dalas mang-snob ng mga lalaki. 

Natawa naman siya. 

"Huuy, seryoso ko." 

"HAHAHAHA, i know. Alam mo, ayokong sabihin sayo. I might spoil you." 

"Psssst Nadine. Uwi na tayo, tinawagan na ako ni Daddy." sabi ni Annika pagka-dating niya. 

"Ha? Eeeee." Eeeee may tinatanong pa ako kay Paul. 

"Bye. Magiingat kayo, see you next time." sabi ni Paul. 

Hinila naman agad ako ni Annika. "Babye." 

-