Love is waiting... (JaDine FanFiction) COMPLETED

Chapter Eight:

Love is waiting...

Chapter Eight: 

Nadine's 

Kakauwi ko lang galing school, hinatid ako ni Paul. Pawis na pawis kami kasi nga nag-volleyball pa. Nagpalit agad ako at binuksan ko yung T.V sa kwarto. 

"At para sa ating Showbiz News, Alexis Cruz...." napatutok agad ako sa T.V "Alexis Cruz at ka-loveteam na si Marian Antonio, paghihiwalayin na ng landas." 

"WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA! OMG. OMG. OMG. Thank you Mother Earth!"  sa lahat ng fans ni Alexis Cruz ako lang ang natutuwa ng ganto. Kasi, maraming fan na fan ng loveteam nila - MaXis. Pero bakit kaya? PHEW! Bahala sila, basta ako masaya ako! YES! 

"Pero, kahit pa man ganon, napapabalitang nakikita silang magkasama at magkaholding hands sa isang exclusive mall." duktong pa nung reporter sa T.V

SHET NA MALAGKET. Chineck ko ang puso ko, buo pa ba? Teka, may crack yata. 

Loving a person who does not love you back is not easy. Ibibigay mo yung full attention mo sa kanya pero wala kang matatanggap na kapalit. Mahirap mahalin yung taong ganon, kasi ikaw nagmamahal ka na nga, nasasaktan ka pa. Pero kahit na ganon, kailangan mong ilugar yung sarili mo. You have to hide that you love him and the fact that you're bleeding inside. 

~

Pagpasok ko nagkakaguluhan ang mga babae sa covered court.

"Anong meron?" bulong ko sa sarili ko. Pero para makita ko, umakyat ako sa pinakamataas na bench. Para kasi tong open basketball arena. (picture of the  covered court is one the side) Nung nadon na ako sa tuktok, umupo ako sa upuan. Ngayon alam ko na kung bakit sila nagkakagulo. Nandoon pala si Alexis, ineentertain niya ang lahat. "Pwede ba tantanan niyo na si Alexis, may girlfriend na yan." bulong ko ulit. 

"Mahal mo siya, perslab mo nga e. Pero ayun siya, andito ka. ANG LAYO!' 

"Anong ibig mong sabihin Annika?" 

Tumabi siya sakin. "Napanuod ko yung balita kagabi, alam kong napanuod mo din." 

Napatingin naman ako sa pulo-pulong tao sa baba. "Oh, ano ngayon?" 

"Nadine, masakit. Masakit kasi nagmamahal ka. Pero hindi gagalaw ang mundo mo kung ikaw mismo, ayaw mong kumilos. Malay mo mahal ka nung tao..." sabi ni Annika. 

"Annika, malabo yang sinasabi mo. Hinding-hindi yan mangyayari, panaginip man o sa katotohanan. Isulat mo man yan sa libro, mabubura yan. Kasi nga——" napatigil ako at humingang malalim. "Katulad ng sinabi mo, andun siya. Nandito ako, MALAYO." 

"Sabihin mo nga sakin kung anong nararamdaman mo ngayon?" 

"Nagagalit......Nasasaktan....Nagseselos....Naiinis......pero eto, nagmamahal parin." sabi ko. 

"Antanga mo gurl." sabi niya at nilagay ang kamay sa baba niya. "Nawala na nga yang patch sa ulo mo, tanga ka parin." 

Eto nanaman si Pastora. "Iwan mo na nga ako, susumbatan mo lang pala ako." 

"HMP! Mauuna na ako ha." sabi ni Annika at bumaba na. 

Akala mo pag nagmahal ka lahat tama? Hindi. Katulad ko, nagmamahal ako. Pero parang lahat mali. 

"Nadine...." napatingin ako sa nagsasalita. 

Napatayo ako ng wala sa oras. "Ano nanamang kailangan niyo?" eto na nga bang kinakatakutan ko e, ang mabuhusan nanaman ng tubig.