ATEŞİN İZLERİ

5~Tek yumurta ikizi

Merhabalar canlar.Nasılsınız? Siz sormadan ben söyleyeyim.
Ben iyiyim.Siz de iyi olun!! Doğrusu geçen bölümden sonra bazılarınız kötü olursunuz amam bu bölüm bir moral niteliğinde olsun.Neyse bb canlar.Sizi seviyorum.Öpülesi olun hemi bbb.
♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣♣
Beş yılın ardından ilk defa dışarı çıkabilmiştim.Beni yıllar boyu esir tutmuştu.Bana asırlar gibi gelen şeyleri de sayarsak kendimi ölü gibi hissediyordum.Polise teslim olup giderken ona el sallamıştım.Başıma gelenlerden sonra kendimi dürtüp arkama bakmadan yürümeye çalıştım.O sırada akrabalarımdan birkaçı gelmeyi akıl etmişti.
>>Aslı,sana ne yaptı böyle?
-Birde soruyormusunuz defolun gidin buradan eminim ki beni bile aramamışsınızdır.
>>Aslı,yavruumm.
-Gidiin!
Onların gitmesiyle birlikte bende karakolu hızla terketmiştim.Burada durmak bana acıdan başka bir şey vermeyecekti.Bunu biliyordum.O adi benim içimdeki çocuğu sömürmüştü.
Metroya bindiğimde karşımdaki çocuk dikkatimi çekmişti.Emreydi.Onun tıpatıp aynısını karşımda görüyordum.Tam polisi çevirecekken elimi tuttu.Bir dahaki durakta beni indirdiğinde konuşmak istediğini söylemişti.
→Aslı,ben sana tüm adilikleri yapan o kişinin ne yazık ki ikiziyim.Ben Savaş.
-İmdaattt!
→Sussana kızım gören de şiddet uyguluyorum falan sanacak.
-Yalancı sen Emresin.
→Ben Savaş.S-a-v-a-ş.Emre değil.
-İnanmıyorum sana.
→Kimliğime bak istiyorsan.Tövbe yarabbim.
-Kes sesini.
→Kesmessem ne olur.
-Bu olur.Aaaaaaaaaa adam kaçırıyorlarr ...
→Ben sana aşığım.
-What?
→Seni seviyorum anlasana mal mısın nesin yaa!
Afallarken ona nefret dolu bir bakış atmıştım.Sonuçta o şerefsizin ikiziydi.
-Seni her gördüğümde o şerefsizin yaptıklarını hatırlayacağım Savaş.Anlıyor musun?
→Seni sevmekten asla ama asla vazgeçmeyeceğim çikolatam.
Onu olduğu yerde bırakıp gittiğimde hala dediklerini düşünüyordum.Telefonuma gelen mesajla irkilerek telefonumu açtım.Kayıtlı kişi "Aşkım"dı.Oysaki kimseyi öyle kaydettiğimi hatırlamıyordum.
MESAJ:
Napıyorsun Çikolatam?

MESAJ:
Allah senin bin türlü belanı versin Savaş.AMİNN!!!

MESAJ:
Sen benim bir numaralı belamsın çikolatam!

Yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oluşurken hemen kendime kızdım.Elalemin çocuğu mesaj atıyordu ve ben tepkisiz kalmıştım.Savaş'ı "Sapık"diye kaydettikten sonra dolabı açtım.Kuzey abi ben gelmeden tüm dolabı tıka basa doldurmuş olmalıydı ki boş değildi.Sarelleyi alıp simidime sürerken eski anılarıma da geri dönmüştüm.O kilolu hallerimi hatırladığımda en azından daha mutlu olduğuma emindim.Kuzey abi bir anda önüme hoplayıp güldüğünde korkudan altıma ediyordum vallahi.
■Seni her yerde aradım deliriyordum Aslı.İlaçlarla kendime gelemedim beni bırakma meleğim.
-Kuzey abi ben burdayım lütfen ağlama.
■Gözüme toz kaçmıyş ya.
-Yav he he.
■Sen de hiç bir yalanı yutmazsın ya zaten meleğim.
-Ateşböcüğü nerede?
■Öldü.
-Nee?
■Şaka yaptım lan gel kız sarılayım.
-Bana şaka yapma pislik abi.
■Benim bir adım var o da Kuzey, Meleğim.
-Tamam affettim.
■Aman gören de birşey oldu sanır valla.Affetmesen de olur.
-Off.Kuzey Abi benden çocuksun valla.
■Tamam biliyorum çok yakışıklı- yım.
-Allahım...Egoist olmalıydı adın.

TO BE CONTIUNED...