Albion: back in Albion

Hoofdstuk 9

Ik loop naar de dochter van mijn vrouw toe. Ze is niet van mij, ze is van Eze. Die idioot waarmee mijn vrouw eerst mee getrouwd was. En je ziet wat er uit komt, ook in dit geval valt de appel niet ver van de boom. Dit rare roodharige meisje was irritant, alle kinderen van 10 zullen wel irritant zijn, maar deze is wel heel irritant. De hele tijd moet ze vragen naar haar echte vader. Die Eze, de man die ik vermoord heb. De sukkel. Hij stond in de deur opening en vroeg me er gewoon in. Het is gewoon te makkelijk geweest om gif in zijn beker te gooien. Die domme Albionse koning. En heb je nog die andere vlegel van 9. Dat blonde meisje met de bloemenkrans op haar hoofd. Die altijd heel schattig is in dat kleine, blauwe jurkje. Die met haar irritante gezang de hele hofhouding laat griezelen. Vreselijk. Irritant. En dat is nog zacht gezegd. En hun moeder. Mijn vrouw. Die is geweldig. Het is duidelijk geen geval van zo moeder zo dochters. Meer een zo vader zo dochters. Mijn vrouw heeft ook een hekel aan die twee. En gelijk heeft ze; het is grote onzin dat je van je kinderen zou moeten houden. Gelukkig hebben wij ook nog kinderen. Na de trouwerij van Eze en Rani hebben Rani en ik een affaire gehad. Daar kwam ons eerste kindje uit: Ama, ons slimme en lieve meisje. En een jaar daarna kwamen Malvina en Cecille van Eze. Eze moest niet achterdochtig worden, dus hebben we gezegd na de bevalling van een kind van mij, dat het een miskraam was. Maar na Ama kwam nog Ilayda, meteen een jaar na Malvina. Wie noemt zijn kind trouwens Malvina? Of Cecille? Alleen een volslagen dwaas kan dat doen. Ilayda was een gezond en verstandig meisje. Niet onze eerste keuzes, lief en verstandig, maar gelukkig kwam toen, na vier jaar(!), onze gemene Ruri, een echte koningin, een sadistisch kind. En toen kwam Orina, een knap meisje. En het mooie van mijn kinderen was dat ze magische krachten hadden. Ama van 11 kan tornado's opwekken, Ilayda van 8 kan draaikolken maken, Ruri van 5 maakt nu al grote bosbranden en Orina van 3 heeft al een keer een boom in steen veranderd. Prachtig zijn mijn kinderen, stuk voor stuk. Maar die Cecille blijft irritant, net als Malvina. "Cecille, kom je mee? We gaan een stukje rijden" Cecille kijkt me blij aan. Zometeen zal het lachen haar vergaan, als ze alleen in het Albionse bos zit, zonder haar zusje Malvina. Want Malvina zal ik in een grot gevangen zetten. Dan ben ik eindelijk van ze af. Dan is Caelië van ze af