Albion: back in Albion

Hoofdstuk 13

Hier is een goedmaker voor het weinig publiceren. Het is zoals bij elk oneven hoofdstuk de gedachte van iemand anders. Dit speelt zich, net als de vorige keer af vlak na de bevrijding van Albion. 

Ik zit voor mijn bureau in de generaals kamer. Voor me ligt een brief van Papillië (Lekker verwarrend al die landen) Met een aanvraag voor tafels in mini maat. De Papilliërs zijn namelijk Kabouterachtige mensen. Heel klein, rond een meter lang. Maar ook even gastvrij als klein. Een heel leuk volkje. Wij, Albion, doen zaken met hen: tafels voor de stof die zij maken. Licht, maar sterk. En zacht. Fijne kleding maken de kleermakers en kleermaaksters daar dan van. Maar door de dreiging van Caelië, ze willen hen land aanvallen, de egoïsten, Moet ik er een legertje bij sturen. Ik zit nu te bedenken hoeveel soldaten ik mee stuur. Ze zijn niet op ons uit, maar een leger is verdacht. Dus ik zit te denken aan een aantal of...... "Goedemiddag Generaal, mag ik even storen?" klinkt een lieve, rustige stem. Ik kijk op en zie een knappe vrouw staan met blond haar. meteen schiet me dingen te binnen: Ik vraag aan haar of ze mijn vrouw, Agnes, en mijn dochter, Meira, weer uit de dood kon halen. Haar prachtige ogen vol met tranen, en zij die zegt dat ze dat niet kan. En een paar jaar daarna, ik storm haar  huisje binnen. Ik bedreig haar. Haar kalmte, alsof ze me niet kent. Ik schud snel mijn hoofd en zeg met een glimlach: "Goedemiddag mevrouw, natuurlijk mag je even storen" dat klonk heel dom. Heel professioneel. Raar. Maar wat me echt opvalt is haar mooie ogen. Waarom denk ik zo? Ze is gewoon een vrouw. Ze is gewoon een inwoner, de Abbess, maar daar blijft het bij. "Oh, je mag me gewoon Malvina noemen hoor, generaal" Malvina glimlacht naar me. Ze is aardig, en dat terwijl ik zo gemeen deed, haar bedreigde. Haar mooie ogen. STOP! Nee! Fout. niet zo denken. Ik sta op en glimlach ook naar haar: "Dan mag jij me Erémon noemen, Malvina" hij hield er van hoe haar naam klonk. Malvina. Dat had iets magisch. Net zo magisch als zij mooi was. Wat is er mis met je?!  stop! Ik zie haar blozen en snel wegkijken. Dan kijkt ze me weer aan met die geweldig mooie ogen. Nu is het mijn beurt om een beetje rood te worden. Wow.

Zal ik er voortaan voor zetten wie het denkt? of is dit ook wel oke? Als je nog een tip hebt: reageer. ik hoop dat jullie er nog van genieten XXX Loretta. 

P.s. Ik ga komende 2 weken niet uploaden inv met kamp en vakantie. Dus tot over twee weken. Dan zal ik vaker posten.