Δεν μπορώ να πιστέψω τα χτεσινά γεγονότα. Και πριν βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα, δεν έγραψα πιο νωρίς γιατί τώρα ξύπνησα.
Χτες είχαμε βγει μια βόλτα με την παρέα του Νόρμαν, όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ... αποφασίσαμε σαν καλά παιδάκια να κάνουμε μία βόλτα στην παραλία, αλλά δεν μας βγήκε και σε πολύ καλό. Ένας φίλος του Νόρμαν έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του. Άρχισε να τρέχει αίμα παντού, η αλήθεια είναι ότι δεν με επηρέασε όσο νόμιζα αλλά είχαμε απρόσκλητους καλεσμένους που μυρίστηκαν το αίμα. Μέσα στο σκοτάδι κατάφερα να διακρίνω τα κόκκινα στο χρώμα του αίματος μάτια τους. Με διακριτικό τρόπο έπιασα το χέρι του Νόρμαν και του έδειξα τι είδα. Εκείνος με σειρά του με έβαλε στις σκέψεις του και μου εξήγησε τι έπρεπε να κάνω. Έτσι και 'γω έβαλα το σχέδιο του σε εφαρμογή.
Εξαφανίστηκα διακριτικά από το χαμό και πήγα πίσω από του δύο Lahmains, όταν τους πλησίασα αρκετά δημιούργησα την ψευδαίσθηση στο μυαλό τους ότι κάποιος τους πνίγει. Στην αρχή έπιασε αλλά μάλλον από την χαρά μου μάλλον αποσυγκεντρώθηκα και έχασα την ψευδαίσθηση. Για κακή μου τύχη με κατάλαβαν και ήρθαν ακριβώς μπροστά μου. Άρχισαν να πειράζουν τον λαιμό μου και να λένε ότι μία Langston δεν θα έπρεπε να κυκλοφορεί μόνη της γιατί όπως είπε έχουν το πιο νόστιμο αίμα. Πλησίασαν πιο κοντά μου. Ο ένας έκανε κίνηση να δαγκώσει τον λαιμό μου αλλά τον σταμάτησε ο άλλος λέγοντάς του να μην με ακουμπήσει και κάτι είπε για έναν Μάρκους αλλά δεν κατάλαβα και για κάποιον λόγο με αποκάλεσε Βαλένσια.
Δεν πρόλαβαν να κάνουν κάτι παραπάνω, γιατί οι καρδιές τους βρέθηκαν στα χέρια του Νόρμαν. Ο οποίος με έκραξε όσο δεν πάει. Είπε πως σήμερα δεν θα έπρεπε να κοιμηθώ στο σπίτι μου γιατί με είχαν εντοπίσει.
Ποιοι με είχαν εντοπίσει? Τι συμβαίνει με την ζωή μου? Και βασικό ερώτημα... ποια είναι η Βαλένσια?
आप पढ़ रहे हैं
The diary of a vampire (completed)
वैंपायरΒαλεντίνη Μπράουν. Ένα κανονικό κορίτσι με μια κανονική ζωή, όχι για πολύ όμως... [...Περπατούσα χαλαρά στον δρόμο και μετά, ένα αμάξι με χτύπησε... Καθώς ήμουν ξαπλωμένη κάτω είδα έναν άντρα να πλησιάζει και να γελάει που κατάφερε αυτό που έπρεπε...
