The diary of a vampire (completed)

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου

Κάποια στιγμή το βράδυ ξύπνησα και ήμουν ακόμα στο σπίτι του Νόρμαν. Ανασηκώθηκα και είδα τον Νόρμαν να κάθετε κάτω στο πάτωμα με το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατά του. Μόλις με κατάλαβε ότι ήμουν ξύπνια πετάχτηκε πάνω και ήρθε κοντά μου. Με ρώτησε αν είμαι καλά και στο τέλος της πρότασής του πρόσθεσε ένα μεγαλειοτάτη στο τέλος, στην αρχή δεν κατάλαβα τι εννοούσε αλλά μετά οι εικόνες από πριν ήρθαν στο μυαλό μου. Ήταν τόσο έντονες οι εικόνες που πόνεσε το κεφάλι μου. Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και μετά του έδωσα μία χαλαρή σφαλιαρίτσα στο πίσω μέρος του κεφαλιού για το μεγαλειοτάτη.

Αφού με βοήθησε να κατέβω κάτω, γιατί ακόμα δεν ήμουν σταθερή ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ, πήγε στο υπόγειο στο ψυγείο που έχει και μου έφερε ένα σακουλάκι με αίμα. Μόλις το κατανάλωσα ένιωσα καλύτερα. Με ρώτησε αν ήθελα να γνωρίσω επισήμως τους γονείς μου και τα αδέρφια μου και φυσικά δέχτηκα. Αλλά πριν πάω να ετοιμάσω τα πράγματα μου με έπιασε από τον καρπό με γύρισε και με κόλλησε στον πιο κοντινό τοίχο. Με την ανάσα του να χτυπάει στο πρόσωπο μου μου ορκίστηκε ότι θα με προστατέψει με κάθε κόστος, ακόμα και την ζωή του θα δώσει αν είναι ανάγκη. Εγώ έπιασα τα μάγουλά του και ανάγκασα τα ασημένια του μάτια να κοιτάξουν βαθιά μέσα στα γαλανά δικά μου. Τον ευχαρίστησα για αυτήν του την υπόσχεση αλλά δεν θα χρειαστεί να πεθάνει κανένας δικός μας... ο μόνος που θα πεθάνει θα είναι ο Μάρκους.

Ξέρω ποια είμαι πια, είμαι η Valencia Langston το μικρότερο μέλος της Βασιλικής Οικογένειας, μαζί με αυτό ξέρω ότι είμαι ο καλύτερος τρόπος να αποδείξει ένας Lahmian την αφοσίωση του στον Βασιλιά του. Ξέρω ότι θα με κυνηγήσουν αλλά θα προετοιμαστώ και θα είμαι έτοιμη να εξολοθρεύσω την αιτία που στερήθηκα την πραγματική μου οικογένεια... τον Μάρκους.