Βαλεντίνη Μπράουν. Ένα κανονικό κορίτσι με μια κανονική ζωή, όχι για πολύ όμως...
[...Περπατούσα χαλαρά στον δρόμο και μετά, ένα αμάξι με χτύπησε...
Καθώς ήμουν ξαπλωμένη κάτω είδα έναν άντρα να πλησιάζει και να γελάει που κατάφερε αυτό που έπρεπε...
Χτες πήγαμε με την μητέρα μου σε εκείνο το μέρος που μου υποσχέθηκε ότι θα με πήγαινε. Ήταν ένα πραγματικά παραμυθένιο μέρος.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
"Σε αυτό το μέρος έζησα τον έρωτα με τον πατέρα σας, εδώ έβρισκα γαλήνη όταν εμφανίζονταν φουρτούνες στη ζωή μου, εδώ σε γέννησα Valencia", όταν τελείωσε όσα έλεγε πλησίασε το νερό, έβγαλε τα παπούτσια της και έβαλε τα πόδια της στο νερό.
Την πλησίασα με ένα ερωτηματικό βλέμμα και εκείνη μου έκανε χώρο να καθίσω δίπλα της. Φοβάται, αυτό επικρατεί στις σκέψεις της, φόβος. Κάθισα κι 'γω κάτω βγάζοντας τα παπούτσια μου και έβαλα τα πόδια μου μέσα στο νερό.
Καθίσαμε μιλήσαμε αρκετή ώρα και φύγαμε από εκείνο το μέρος αργά το απόγευμα όταν πια το σχέδιο της πεταλούδας εξαφανίστηκε από την λίμνη. Ήταν πραγματικά μια πολύ όμορφη ανάμνηση.
Όταν γυρίσαμε στο παλάτι ο Νόρμαν και ο πατέρας μου μιλούσαν στην Βασιλική Αυλή, αλλά μόλις μας αντιλήφθηκαν σταμάτησαν την κουβέντα τους και ο καθένας πήγε στην αγάπη της ζωής του. Οι γονείς μου έφυγαν και πήγαν μέσα και εμείς με τον Νόρμαν κάναμε βόλτα μέσα στην αποικία. Μετά από κάποια ώρα περπατήματος βρεθήκαμε μπροστά από το σπίτι του. Περάσαμε το μονοπάτι με τριανταφυλλιές και μας άνοιξε η αδερφή του Νόρμαν. Ήταν τόσο γλυκιά μαζί μου, την Ashley την θεωρώ αδερφή μου πλέον. Το βράδυ κοιμηθήκαμε εκεί και το πρωί γυρίσαμε.
Επιτέλους η ζωή μου έφτιαξε, σε λίγο καιρό θα κρατάω στην αγκαλιά μου τον καρπό του έρωτά μας, βρήκα πια την αληθινή μου οικογένεια και είμαι ευτυχισμένη.
