The diary of a vampire (completed)

Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου

Με τον Νόρμαν έχουμε έρθει από εχτές στο παλάτι και γνώρισα επισήμως την βιολογική μου οικογένεια. Ο πρίγκηπας Alexander είναι όντως πολύ προστατευτικός με την οικογένεια του, πρίγκηπας Εμίλ μου εκμυστηρεύτηκε ότι πολλές φορές είχε περάσει από το σπίτι μου όταν ήμουν μωρό αλλά και σε νεότερη ηλικία. Επίσης με ενημέρωσαν ότι ο μεγαλύτερος αδερφός μου ήταν αυτός που με άλλαξε, ο πρίγκηπας Eric (όπως προτιμά να τον φωνάζουν) καθώς ήταν στον κόσμο τον ανθρώπων για να με προσέχει και είδε το ατύχημα που μου συνέβη. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι όλοι υπήρχαν στην ζωή μου κρυφά, εγώ δεν το ήξερα.

Επίσης ενημερώθηκα ότι δεν θα πρέπει να ανησυχώ για την ασφάλεια των θετών μου γονέων καθώς είναι οι πιο δυνατοί κυνηγοί βρυκολάκων, απλός η ομάδα τους τους έδιωξε όταν έμαθαν ότι έχουν υπό την προστασία τους έναν βρυκόλακα με αφαιρεμένες δυνάμεις.

Το απόγευμα έκανα προπόνηση με την πριγκίπισσα Cordelia, ή αλλιώς Lia όπως την φωνάζουν συγγενείς και φίλοι. Ακόμα μου είναι δύσκολο να απευθύνομαι στην Βασιλική Οικογένεια με όχι τόσο επίσημο τρόπο καθώς... είναι η οικογένεια μου. Ο Εμίλ ειδικά που μπορεί και διαβάζει τις σκέψεις μου συνέχεια με μαλώνει να μην σκέφτομαι έτσι, αλλά δεν μπορώ με τον καιρό όμως θα το συνηθίσω.

Μου έδειξαν και το δωμάτιο το οποίο προορίζονταν να είναι το δικό μου. Ήταν βαμμένο λευκό και είχε μία κούνια στο κέντρο, συγκεκριμένα την κούνια που έβλεπα στο όνειρό μου χωρίς να είναι λερωμένη με αίματα, φυσικά. Ήταν και αυτή λευκή και στο κεφαλάρι και το απέναντι κομμάτι της κούνιας ήταν σκαλισμένα σχέδια με τριαντάφυλλα και πουλιά να πετούν, στο κεφαλάρι είχε σκαλισμένο με καλλιγραφία τον πραγματικό μου όνομα και γύρω-γύρω τριαντάφυλλα. Η μητέρα μου μόλις αντίκρισε το δωμάτιο άρχισε να κλαίει και να μου ζητάει συγγνώμη που μου στέρησε την πραγματική μου ζωή, ενώ από ότι λέει μπορούσαν να παλέψουν ενάντια στον Μάρκους, εγώ κατευθύνθηκα κοντά της και την έπιασα στοργικά από τους ώμους, μόλις αντιλήφθηκε το άγγιγμα μου γύρισε προς τα εμένα και θάφτηκε στο στήθος μου και άρχισε να κλαίει. Έμεινα έτσι μέχρι που ησύχασε και βγήκε από την αγκαλιά μου, υποσχέθηκε ότι μόλις η διαμάχη με τον Μάρκους τελειώσει θα με πήγαινε κάπου, δυστυχώς για εμένα ακόμα δεν είμαι τόσο δυνατή ώστε να μπορώ να μπω στο μυαλό της οικογένειάς μου, οπότε έμεινα με την απορία.

Σε όλη αυτή την σκηνή μπορούσα να νιώσω την παρουσία κάποιου, που φυσικά ήταν ο Νόρμαν. Μόλις η μητέρα μου σηκώθηκε στα πόδια της με πληροφόρησε ότι αύριο θα έρθει κάποιος για να αλλάξουμε το δωμάτιό μου αφού θα έμενα εδώ πια. Ο Νόρμαν μπήκε μέσα και κοιτούσε το δωμάτιο, είμαι σίγουρη ότι το έχει ξαναδεί απλώς ήταν μαζί μου για να είναι μαζί μου. Όχι ότι με χαλάει απλώς αρχίζω και νιώθω άβολα μετά από εκείνη την σκηνή χτες στο σπίτι του, δεν ξέρω αλλά αυτή του η κίνηση έκανε την καρδιά μου να χτυπά σε ασυνήθιστους ρυθμούς.

Μωρέ λες...