The diary of a vampire (completed)

Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου

Έχω σοκαριστεί!

Χτες το βράδυ είδα ένα όνειρο βέβαια έμοιαζε πολύ αληθινό. Περπατούσα στο δάσος κοντά στο παλάτι, καθώς περπατούσα πάτησα ένα τριαντάφυλλο, μου έσκισε το πόδι αλλά παρατήρησα ότι το ίδιο έπαθε και μία άλλη κοπέλα που βρισκόταν απέναντι μου. Έτσι για να τεστάρω αν όντως συνέβη αυτό με το τριαντάφυλλο έκανα μια πληγή στον καρπό μου, αίμα άρχισε να τρέχει από τον καρπό της κοπέλας και σχημάτισε μία λίμνη γύρω καθώς δεν επουλώνονταν το τραύμα της. Μετά από κάποια ώρα τα μάτια της άρχισαν να παίζουν από καστανά σε κόκκινα, τότε κατάλαβα ότι ήταν μία Lahmian. Με γρήγορες και συνοπτικές διαδικασίες της έβγαλα την καρδία, όμως ξύπνησα. Όταν ξύπνησα με πονούσε το στήθος μου λες και έβγαλα την δικιά μου καρδιά, αφού μετά από ένα χρονικό διάστημα σταμάτησε ο πόνος σηκώθηκα να πάω μια βόλτα να σκεφτώ αλλά με διέκοψε ένας οξύς πόνος στην πατούσα μου, γύρισα το πόδι μου και είδα ότι είχα μια πληγή. Καθώς γύρισα το πόδι μου για να δω την πληγή είδα ότι είχα και την πληγή στον καρπό μου, που βέβαια και οι δύο μόλις άρχισαν να επουλώνονται.

Περπάτησα προ τα έξω και κάθισα σε ένα παγκάκι (Α/Ν για όσους μπερδεύτηκαν είναι ακόμα στο παλάτι και εκεί θα ζει από εδώ και πέρα) έστρεψα το κεφάλι μου προς τον ουρανό και είδα τα χιλιάδες αστέρια, τέτοιο θέαμα δεν μπορούσες να έχει πίσω στο παλιό μου σπίτι καθώς τα φώτα κάλυπταν το φως τον αστεριών. Μέσα από το δάσος μύρισα Lupton να πηγαίνουν για κυνήγι, μπορούσα να το καταλάβω από τις σκέψεις τους.

Πρέπει να καθόμουν έξω στον κήπο αρκετή ώρα αλλά δεν με ένοιαζε, σε κάποια φάση είδα ένα αστέρι να πέφτει, είπα την μία και μοναδική φράση που τριγυρίζει στο μυαλό μου εδώ και ένα περίπου μήνα "Μακάρι όλα να τελειώσουν σύντομα". Ήμουν τόσο απορροφημένη με την ευχή μου που δεν παρατήρησα τον Eric, τον μεγάλο μου αδερφό (σημειωτέον με περνάει 746 χρόνια) που καθόταν και με κοιτούσε, αφού τον κοίταξα, με αργά και σταθερά βήματα ήρθε και έκατσε δίπλα μου μου χάιδεψε το κεφάλι και με πήρε αγκαλιά. Μπορεί να μην μπορεί να διαβάζει το μυαλό μου αλλά ξέρει πάντα τι θέλω, καθώς με είχε αγκαλιά και μου χάιδευε την πλάτη μου λέει πως όλα θα τελειώσουν στις είκοσι μία Δεκεμβρίου. Είκοσι μία Δεκεμβρίου... η μέρα της μάχης... η ημέρα που όλα θα τελειώσουν... το ελπίζω.