Dimension Of Time [On Going]

DOT1- The Beginning Break Up

Aki's POV

*Alarm*

*Alarm*

*Alarm*

****

Magandang magandang magandang magandang magandang magandang.....AKO!

Kakatapos lang ng Graduation at andami ng umiiyak sa paligid ko ngayon. Hayyy ako naman parang gusto ko naring umiyak. Kahit kasi naulila nako sa magulang, nagawa ko pa ding makapagtapos ng highschool.

"Huyyy! Akiii! Halikanga sumama ka samin. Palagi ka nalang wala sa group picture. " Sinugud nanaman ako ng malakas na boses na nanggagaling kay Cali. Humawak ako sa tenga ko. "Cals baka gusto mong lumayo para naman hindi macurious yung mga tao kung bakit ka sumisigaw. " Sabi ko.

"Pabayaan mo sila. And I'm older than you so obey me okay. Saka maghihiwalay na nga tayo inaasar mo pa ko. Tara na nga! " Sabay hila niya sakin. Para ilang days lang ang agwat ng birthday namin.

Naggroupie kami. Ang sarap isipin na magkacollege na kami. Kung! Kung makakapag college pa ko. Di ko na kasi alam kung kakayanin ko pa. Yung umaga pasok tapos gabi part time job, tapos kailangan ko parin magtrabaho pag uwi ko sa bahay ng Babaeng kapatid daw ng nanay ko. Ewan ko ba! Kung tratuhin ako parang di ako kamag anak. Wala naman siyang patunay pero atleast may natitirahan akong bahay.

Ngayon naman. Nakita ko sina Emman, James, Jade, at Jandee. Papunta sila dito samin. Hindi namin sila kasabay gumraduate dahil sila pa2nd year College na. Kami, papasok palang ng college after this. Buti nga sila magkakasama.

Mga bestfriends ko nga pala. Sina Cali, AC, Alli, Chals, Karen, Kath, Sab, Gwen at si Audrey na nasa Japan. Sabi ni Audrey pag college daw dito na siya mag aaral sa Philippines kaya naeexcite na kami, ang tagal na namin siyang di nakikita. Ang sarap ding isipin na makikita ko silang may kanya kanyang pinapapelan sa buhay, may kanya kanyang pinagkakaabalahan. Kaso hindi natin maiiwasang, magkawatak watak at hindi na mapabilang sa pinagkakaabalahan sa buhay. That's why I hate Clocks, UGH! Tuwing nakakakita kasi ako ng orasan, parang pinapaalala niya palagi na nauubos na ang oras. Growing old.

Nakakamiss yung nag aaway away at nagsisigawan kami dahil lang sa isang maliit na bagay. Maraming tampuhan pero mas lamang ang saya at pagmamahalan.

Sa pagtapos nito. Maghihiwalay hiwalay kami. Exciting na nakakakaba na iba't ibang pinto na ang papasukin namin sa bawat pag gising hanggang pagtulog namin. Lalo na kapag dumating na kami sa pagkakataong mahihirapan na kami sa daang tatahakin namin. Psh! Haha! Ending Speech na ba to?
Kakatapos ko lang mag Salutatorian speech. Is this a happy ending? Agad? Haha. -siyempre simula palang to.

Pero ngayon, DAPAT MAGSAYA. Sulitin dapat ang pagkakataon hanggat nandyan pa. Kaya ngayon, magpaparty kami. May party kasi ang lahat ng Graduates ng Mercedes High mamayang gabi, isasama narin namin sila Emman.

Oo nga pala, Ako nga pala si Akifret Spade. Madalas na namimisspronounce yung name ko, nasanay narin naman ako. Ang basa kasi nila sa name ko 'AKIPRET' as in Pret. But it was supposed to be 'Akifrey'. Nakakatawa lang, SKL. Hahaha!

***

"Di ka sasama Aki?" Tanong sakin ni Cali. Gusto kasi nilang sumayaw sa dance floor. Umiling ako kaya dumiretso na sila.