Kirana

proloog

Hij zeurt, praat, heeft zijn eigen verlangens en heeft zijn meningen. Kortom; hij maakt me kapot. Ik praat tegen hem en hij reageert, hij zit in me. 's Nachts als ik in bed lig treitert hij me. Als ik op school ben rekent hij voor me. Ik houd van hem.

Het was een woensdag. De afwezige dag. Alleen vandaag douche ik. Ik durf niet meer naakt onder de douche te staan. Het gevoel dat hij naar me kijkt knaagt aan me. Ik sta voor de spiegel en bekijk mezelf, mijn haren vallen over mijn schouders en mijn wangen zijn rood. Ik zie er sterfelijk uit. Ik dwaal meer dan 2400 jaar rond de wereld met Abizo. We komen uit het oude Egypte. Mijn naam was Kirana, tegenwoordig word ik Kira genoemd. Morgen is het mijn verjaardag. Ik zou dan 2523 worden, maar mijn lichaam blijft 17. Ik stap onder douche en masseer mijn haren, fijn om weer eens te douchen. Het is al een week geleden en ik begon te stinken. De bloemengeur kruipt mijn neus in. 'Wat zie je er goed uit vandaag' zegt een stemmetje in mijn hoofd. Geërgerd doe ik de douche uit. 'Ik dacht dat je vandaag weg zou blijven Abizo' zeg ik boos. 'kleed je maar snel aan zuster ik wil bordspelletjes spelen' zegt Abizo. Ik doe mijn badjas aan en loop zuchtend naar mijn kamer.

'Wat een mooie jas heb je aan!' zegt Regina gemeen lachend. 'dat is echt de mooiste jas ooit, ik denk dat ik hem ook ga kopen!' zegt ze er sarcastisch achteraan. Ik probeer haar te negeren en loop door. Laat Abizo zich hier niet mee bemoeien! Maar tevergeefs, ik voel hem al aankomen. Mijn handen beginnen te bobbelen en ik voel zijn gedaante zich een weg naar buiten wringen. Snel ren ik naar de meisjes-wc en onderdruk de pijn. Ik kijk in de spiegel en zie dat ik breder word. Ik haal diep adem doe mijn ogen dicht en onderga de verandering. Ik doe mijn ogen weer open en zie Abizo voor de spiegel staan. 'Laten we haar een lesje leren' zegt hij grijnzend. Hij loopt naar buiten, gaat rechtstreeks naar Regina toe en schreeuwt tegen haar: 'Waarom pest je haar zo? Dit slaat nergens op!' Meteen komen alle populaire meisjes op hem af als hongerige wolven. 'OMG wat ben je stoer!' 'je bent zo knap' 'zwijmel' Hoor ik ze zeggen. Ik voel hem grijnzen. Die viezerik. 'Excuseer me' dwing ik hem te zeggen en hij loopt de jongens-wc in. Ik laat mijn eigen gedaante weer toe. Ik kom tevoorschijn. 'Jij doet ook alles voor aandacht!' zeg ik boos en ik loop boos de wc uit.

Vandaag is het onze verjaardag. Vandaag moeten we ontsnappen aan ons pleeggezin en vluchten naar een ander continent. Dit doen we elke drie jaar zodat mensen niet kunnen weten dat wij niet groeien. Dit jaar is Londen aan de beurt. De VS was leuk maar we moesten ooit weg. Misschien kunnen we na 100 jaar weer terug komen. Maar wie weet, misschien is het in de tussentijd wel verwoest. Ik pak onze koffers en verander naar Abizo. 'Dit keer draag jij de koffers, ze worden elke keer zwaarder' mompel ik. We bellen een taxi en rijden naar het vliegveld. We praten in onze gedachten over hoe Londen na 200 jaar zou zijn.