BERDEL (Tamamlandı)

BÖLÜM 41

Hızlı geldim ha.

İyi okumalar okurcanlar. ;-)

24.07.2017
21:57

Bir de yorum yaparsanız yazarcan çok sevinir.

Zeynep Şadoğlu

"Güzelim, hadi uyan geldik."
Serin rüzgâr bedenimi yalarken kapının önünde bekleyen Mirza'ya bakıp doğruldum.

Çocuklar hala uyuyordu kucağımdaki Yekta ile yavaşça aşağı indim.
Mirza da puseti ve bagajdan çantaları alıp anahtarı kapıdaki adamlara verip ilerlemeye başladı.

Ben de arkasından yavaşça yürümeye başlarken bir araba sesi duydum. Berzan abinin arabasıydı, onun arkasından da Ahmet babamlar geldi.

Odaya girince Mirza çantayı köşeye attı evet evet attı. Sonra pusetteki kızımızı kucaklayıp beşiğe yatırdı.

Ben de Yekta'yı uzatıp üstlerini örttüm.

Mirza sadece eşofman altı ile kendini yatağa atınca geceliğimi giyip ben de kendimi yanına attım ama Berva'nın tiz sesini duyunca oflayıp doğruldum ve beşiğin yanına gidip kızımı kucakladım.
Uykulu gözler ile bana bakan kızımın alnını öpüp yatağa oturdum ve kızımı doyurmaya başladım. Berva çok açıkmış olmalı ki herşeyden soyutlanmış bir şekilde süt içiyordu.

Arada bir de değişik sesler çıkarıyordu.
Mirza doğrulup uykulu gözler ile bize bakıp
"Çok mu acıktın kızım sen?"diye fısıldadı ve eğilip Berva'yı öptü.
Bedenimi Mirza'nın bedenine yaslayıp gözlerimi kapattım.

Berva süt içmeyi bırakınca gözümü açıp kızıma baktım. Ama o babasına bakıyordu. Üstümü düzeltince tekrar ağlamaya başlayınca tekrardan emzirmeye başladım.

Uyuduğundan emin olunca beşiğe gitmeye üşendiğim için kızımı Mirza ve aramıza uzatıp ben de yerime uzandım.

"Dikkat et olur mu?"
"Merak etme, kızımızı ezmem."

"Biliyorum."
Mirza gülümseyip Berva'yı göğsüne yatırdı.
"Ama orası bana ait!" Mirza bana bakıp
"Şimdi de kızımıza ait."diyince tek kaşımı kaldırdım
"Yok öyle, orası benim yerim."dedim ve kızımıza dikkat ederek Mirza'nın üstüne uzandım, Mirza'nın yan tarafına baktım, az bir boşluk olduğu için ve oraya uzanırsam düşeceğimi tahmin edebildiğim için yerimde kalmaya devam ettim.

Başım göğsüne yaslıyken kalp atışlarını duyuyordum, bizim için atan kalbini.

Mirza ayağını kaldırıp pikeyi üstümüzü örtünce bacağıma değen soğuk nevresim ile yutkunup Mirza'ya baktım.

Başını hafifçe kaldırıp dudaklarını kulağıma yaklaştırıp

"Daha uzun şeyler tercih etmelisin güzelim."diye fısıldadı. Yanağımı öptü ve başını yastığa indirip boşta kalan kolu ile de belimi sardı.

Mirza'nın üstüne uzanırken açılmış olmalıydı.

"Ve de kızımızı kıskanma,"bunu gülerek söylemişti. Yutkunup kızımıza baktım.
Melek gibi uyuyordu.

Gülümsedim ve elimin tersi ile kızımın yanağını okşadım.

"Kızımızı kıskanmıyorum. Sadece-"
"Sadece?"
"Orası benim yerim işte."
Mirza alnımı öpüp elini kalbine götürdü.
"Senin yerin burası güzelim, kalbim senin kollarım sana benzeyenlerin." 

Gözlerim aşkla parlarken kollarımı beline sarıp başımı göğsüne yasladım.

Çok şükür Allah'ım, böyle bir adama kalbimi verdiğim için.