BERDEL (Tamamlandı)

BÖLÜM 56

Bu bölümü bir önceki bölüme yorum yapan yapmayan herkeşlere ithaf etmişimdir ha. De hayde!

4155 kelime ile geldim özür mahiyetinde. :-)

Bir de geciktiğim için özür dilerim. Lakin herkeşler biliyor ki okullar açıldı.

Tüm okullu okurcanlara başarılı bir yıl dilerim.

190 beğeni ve 80 yorum istiyorum.

Hakkediyorum sanki?
Peki sizce?:'(

Her beğeni ve yorum yazara gülücük olarak dönsün.

İyi okumalar.

22.09.2017
19:45

~Yazardan~

Mayıs rüzgarı açık pencereden içeri girerken genç kadın gözlerini silip hafif çıkıntı gibi duran karnına baktı.

"Merak etme annem, seni koruyacağım."

*****

(Üç saat önce)

Genç kadın uçurum kenarında giydiği beyaz elbisesi ve kucağındaki bebeği ile beklerken birden karşısında kocası ve çocukları belirdi.

Gülümseyerek onlara doğru adımlarken yer ayağının altından kaydı.

Korkuyla bebeğine sarılırken Mirza ve çocukları geri geri gidiyordu

Mirza diyordu, gitmeyin, beni bırakmayın diyordu ama sanki duyan yoktu.

Birden bulunduğu yer yarıldı ve bebeği aşağı doğru düşmeye başladı.

Çığlık atarak bebeğine uzanmaya çalıştı ama ayaklarına pranga vurulmuş gibi hareket edemiyordu.

Çığlıklarını duyan, kahroluşunu gören yoktu.

Birden kan ter içinde uyanınca herşeyin rüya olduğunu fark etmişti lâkin yüreğine korku düşmüştü bir kere.

*****

(Şimdiki zaman)

Mirza gözlerini açtığında karısını yanında görmemişti. Banyo kapısı açılıp ta karısı bornoz ile içeri girince göz kırpıp

"Hayırdır güzelim? Ne iş?"diyince karısı kendisine döndü. Kızarmış gözleri ve burnu ile kaşlarını çatıp yanına geldi.

"Zeynep n'oldu güzelim?"
"Y-yok bir şey."
Bunu söylerken bile gözleri dolmuş, sesi titremişti.
"Hadi güzelim söyle bana."

Ağzından kaçan hıçkırık ile Mirza'ya sarılıp
"Bebeğim beni terk ediyordu Mirza. Bebeğim benden gidiyordu." dedi zorla.

Mirza karısının başını boynuna gömüp saçlarının üstüne öpücükler kondurmaya başladı.

"Kimsenin kimseden gittiği yok, şimdi sakin ol. Tamam mı güzelim."
"O gitti ama, e-ellerimden kayıp gitti Mirza. Bebeğimi tutamadım, düştü ellerimden, tutamadım onu Mirza."bunu söylerken titreyen ellerini yumruk yapmıştı.

"Tamam, kâbus görmüş olmalısın güzelim. Şimdi sakinleş, giyin ve çocukların yanına gidelim, onlar sana çok iyi gelecektir."
"Haklısın."

Zeynep gözlerini silip Mirza'dan ayrıldı. Kendisine bakan kocasına gülümseyip yüzünü avuçladı ve titrek bir öpücük kondurdu tebessümün yer ettiği dudaklarına.

Mirza göz kırpıp banyoya girdi, hızlıca işlerini bitirip içeri geçti.

Karısı kendine yakışan ve hafif çıkıntı göbeğini gözler önüne seren krem rengi elbise ile harika görünüyordu.