BERDEL (Tamamlandı)

BÖLÜM 59

Bölüm bayağı geç geldi biliyorum ama maalesef ki elime geçen kitaplara kaptırdım kendimi.

Üç kitabı bitirene kadar telefonu elime bile alamadım.

Ama şincik karşınızdayım.

Genel Kurgu da #10 bile olduysak bu sadece benim değil hepimizin başarısıdır.

İyi ki varsın ız okurcanlar.

Bölümü de sabırla okuyun lütfen.

Bölüm sonunda görüşmek üzere.

Diyorum ki yorum istiyorum.

18.10.2017
20:10
İyi okumalar

Zeynep Şadoğlu

Karanlık....

***

Yine soğuk bir geceye uyanıyorum, dokuz aylık olmuş bebeğim ve ben.
Mirza mı?
Acı bir tebessüm oluşuyor dudağımda ve yine yatağın soğuk tarafına bakıyorum.

Acı kasılma ile gözlerim doluyor, Mirza burada olsaydı diyorum.
Mirza burada olsa bu soğuk havada sıcak kolları ile beni sarsaydı diyorum.

Sabah ol(m)uyor uyanıyorum, eksiklik ile. Alışmam gerekmez miydi bu zamana kadar?

Alışamıyordum işte yokluğuna alışamadım hiçbir zaman.

Çocuklarımın odasına gidiyorum, uyanmış ve sessizce yatakta oturuyorlar.
Berva yüzüme bakıyor, bana benzeyen kahve gözleri ve Mirza'nın öpmeye kıyamadığı açık kahve saçları.

Gözlerim dolu dolu oluyor, kızım ağlamaya başlıyor

"Anne babam niye delmiyo?"diye soruyor.
O an dizimin bağı çözülüyor gibi oluyor yere çöküyorum.

Yekta babasının aynısı olan gözleriyle bana bakıp gülümsüyor.
Ağzımdan peş peşe hıçkırıklar kaçıyor, tutamıyorum.

Yataktan inip Berva'nın elini de tutarak yanıma gelip bana sarılıyorlar.
"Beeva sus, babam delecek. Annem aalamaşın.(Annem ağlamasın.)"

O kadar zaman sonra ilk kez böyle bir şey çıkıyor ağzımdan.
"Babacığa gidelim mi?"diye.

"E-bet."
"Hı hı."

Şimdi Mirza'nın yanındayız.
Çocuklarım hala etrafa bakıyorlar.
"Hani babam neede, yoo?"diyor kızım.

Yekta mezar taşına oturuyor.
Ağzımdan kaçan hıçkırıkların haddi hesabı yokken Berva da abisinin yanına oturuyor.

Bu sefer Yekta soruyor.
"Babam niye delmedi?"diye.

Verecek cevabım yok.
Dilim susmuş.
Yüreğim çığlık çığlığa.
Gözlerim kör.
Kulağım sağır.
Ciğerlerim o'nun kokusuna muhtaç.

"Artık babanız gelmeyecek annem."demek istiyorum ama dilim varmıyor.

Karnıma keskin bir acı saplanırken gözlerim mezar taşına değiyor.

MİRZA ŞADOĞLU

yazıyor.

O an ağzımdan acı bir çığlık kaçıyor, bebeğim geliyor, biliyordum.