BÖLÜM 32.

103K 3.6K 483
                                    

Bölümler erken geliyor, kıymetimi bilin.

İyi okumalar

İthaf:Ceren
(Hep gülümsemen dileğiyle)

İyi okumalar...

17.06.2017
Cumartesi
02:20
Hayırlı sahurlar hepinize

Zeynep Şadoğlu

Beni göğsüne çekip uyumaya devam eden Mirza'nın yanağını öptüm.

" Yaa, Mirza?"

"Hayır."

"Ne hayır ya? Daha sormadım bile!"

Mirza boğazını temizleyip sesini inceltti.

"Mirza lütfen dışarı çıkalım. Çürüdüm burada. Artık yatağa yapıştım."diye beni taklit etti.

"Mirza-"

"Lütfen güzelim. Israr etme, dışarı çıkmak yok."

"Uf iyi be!" dedim ve kollarının arasından çıkıp yavaşça banyoya doğru ilerledim Mirza'nın delici bakışlarını sırtımda hissederken hızlı hareket etmek yemiyordu.

Tam 15 gündür resmen hapis hayatı yaşıyordum.
Neymiş efendim dışarı çıkmak yok, ani hareketler yok. Hatta odadan çıkmama bile izin yok ama biraz duygu sömürüsü ile onu da hallediyordum. Tabi merdivenleri de Mirza'nın kucağında iniyordum.

Bundan şikayetçi değildim ama artık hafif olmadığım için Mirza'ya üzülüyorum. Sonuçta hamile ve ağır bir kadınım.

İşimi halledip odaya geçtim saat daha 09:15 ti.

Mirza yine gözlerini kapatmıştı.

Yavaşça yatağa oturdum ve elimi Mirza'nın kaslı karnına götürdüm.
Ha yani anlamıyorum bu kasları ne zaman yaptı. Gerçi evlendiğimizden beri vardı.

Hafif gıdıklamaya çalışınca Mirza gülümsedi. Demek ki tiki varmış.

"Güzelim ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama tikim yok."

"Nasıl yok?"
"Yok işte." Ve hayallerim suya düşer.

"Mirza cidden canım sıkılıyor ya, bari arka bahçeye çıkart beni. Bak seni yatırtmam. Hem hava daha serin, lütfen sıcak olmadan gidelim. Söz merdivenleri çıkarken yavaş-"
"Kucaklayacağım seni."
"Tamam kabulüm. Yeter ki aşağı inelim."

15 gündür sıkılmıştım cidden.

Mirza'nın bu hassasiyetini anlıyordum.

O da bizim için endişeleniyordu.

Mirza ayağa kalkıp banyoya gitti.

Geldiğinde üstü çıplaktı. Dolaptan gri tişörtü alıp giydi ve bana bakıp

"Ee hadi."diyince kendime geldim ve yavaşça ayağa kalktım. Hareketlerimi ciddi manada kısıtlamıştım. Bebeklerim için, hem biraz yürürsem açılırım diye düşünüyordum.

"Bu on beş günde, amcamlar geldiğinde oturdum, amcanlar geldiğinde oturdum, halanlara gidince oturdum daha sayayım mı?"

"Teyzemlere gidince de oturacaksın." "Hıh.Biraz yürümeyi bana çok görme, anlamıyorum niye izin vermi-Aaahh!"

  "Zeynep!" Derin bir nefes alıp başımı beni düşmekten son anda kurtaran  Mirza'nın göğsüne yasladım.

"Ta-tamam iyiyim."

BERDEL (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin