Selamünaleyküm okurcanlar.
İyi okumalar.
Yorumlarınızı bekliyorum.
11.09.2017
15:37~Yazardan~
Saliseler saniyeleri, saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri, saatler günleri, günler haftaları haftalar ayları kovalarken dört ay olmuştu Dilber hanım vefat edeli.
Hepsi de alışmıştı içindeki acıya.
Büyükler bir zamanlar şöyle derdi.
Biri vefat etti mi sevdiklerinin yüreğinde kırk mum yanarmış, bu mumlar acıyı temsil ediyormuş.Her gün bir mum sönermiş, 40. günden sonra sadece bir mum yanarmış, o mum da ömür boyu sönmezmiş. Acı hep vardır ama ilk günkü gibi keskin değildir.
(Doğruluğunu bilmiyorum, sadece duydum böyle bir şeyi.)*****
Eslem gece boyunca karnına giren kasılmalar sonucu hiç uyuyamamıştı, Bora'yı da yormamak için uyandırmamıştı.
Sabah Bora'nın yardımıyla yerinden kalkıp banyoya girdi elini yüzünü yıkayıp içeri girdi.
Toz pembe elbisesini giyip Bora'nın yanına geldi ve elindeki kravatı boynuna geçirip taktı, sonra gülümseyip kravatı aşağı doğru çekti Bora'nın yüzü ona yaklaşınca hızlıca öpüp geri çekildi.
"Yaramaz karım benim."
Eslem gülümseyip hiçbirşey demeden kapıdan çıktı. Trabzanlara tutunarak aşağı inerken gelen kasılma ile durup sonra devam etti.
Mart ayının rüzgârı bedenini yalarken kahvaltı yapmak için içeri geçti.
Herkes tamamlanınca kahvaltıya başladılar.
Ahmet ağa sessiz geçen kahvaltı sonrası gelini Ezo'nun elinden kahvesini içerken boğazını temizleyip
"Bu gün annem ve babam için mevlit okutacaktık, biz annenizle konağa geçeceğiz siz de sonra gelirsiniz."dedi ve durgunlaşan çocuklarına buruk bir tebessüm ederek elindeki fincanı bırakıp ayağa kalktı. Ardından da hanımı çıkınca beraber hazırda bekleyen arabaya binip annesinin konağına doğru yol aldılar. Pencereden bakarken elinin üstündeki elin sahibine baktı.Gülümseyip diğer eliyle Zelal hanımın elinin üstünü okşayıp
"İyi ki varsın hanım."diye fısıldadı.*****
Eslem yanındaki Bora'nın koluna tutunup
"İyi değilim."diye fısıldadı.Bora gülümseyip
"Hı hı, ben de yedim. Dün akşam da öyle demiştin, ondan önce ki akşam da. Sen şimdi otur. Madem şirkete gitmiyoruz, gidip üstümü değiştireyim."dedi ve karısını koltuğa oturtup salondan çıktı.Eslem dolan gözlerini yumdu ve dudaklarını ısırdı.
Dün gece yaptığı şaka ona pahalıya mâl olabilirdi.Tek dileği kocasının hemen gelmesiydi.
Zeynep ve Ezo yengesi mevlit için diğer konağa geçmişlerdi. Kendisi de iyi hissetmediği için gitmek istememişti. Bora da karısını yalnız bırakmamıştı.
"Bora!" Bora kendine seslenen karısına tebessüm edip yavaşça merdivenleri inmeye başladı.
Son üç basamak kala duyduğu acı çığlık ile bedeni kaskatı kesilirken nefes alış verişi sıklaştı.
Aklına gelen ihtimal ile hızla içeri koşarken
"Arabayı hazırlayın!"demeyi de ihmal etmemişti.İçeri girdiği gibi koltukta oturmuş ağlayan karısını kucaklayıp açık kapıdan çıkıp arabaya bindi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERDEL (Tamamlandı)
Narrativa generaleTek bir gece, sadece bir gecede tüm hayatınızın değiştiği oldu mu? Ya da tüm hayallerinizin yıkılıp mutsuzluğa sürüklendiğiniz? Sabah olduğunda artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını bildiğiniz oldu mu? O'nun oldu. Zeynep Hanoğlu. Farklı duygu...